Kazimierz Rymarkiewicz

Prawo i sprawiedliwość

Kazimierz Rymarkiewicz, urodzony 24 kwietnia 1859 roku w Kaliszu, to postać o bogatym dorobku zawodowym i społecznym. Zmarł w Warszawie 24 marca 1918 roku.

Był on polskim prawnikiem, który w swoim życiu pełnił wiele ważnych ról. Jako sędzia i adwokat, przyczynił się do rozwoju polskiego wymiaru sprawiedliwości. Dodatkowo, Rymarkiewicz angażował się w działalność społeczną, kulturalną oraz oświatową, mając istotny wpływ na życie społeczności, w której żył.

Życiorys

Kazimierz Rymarkiewicz był potomkiem Józefa Benedykta Rymarkiewicza, który pełnił funkcję lekarza oraz aktywnie uczestniczył w działalności społecznej, oraz Anny Elżbiety z domu Karsch. W 1857 roku rodzina Rymarkiewiczów osiedliła się w Kaliszu, gdzie Józef przez wiele lat, od 1859 do 1867 roku, sprawował funkcję zastępcy oraz lekarza naczelnego w Szpitalu Św. Trójcy. Po 1873 roku aż do swojej śmierci w 1898 roku był lekarzem naczelnym Szpitala Starozakonnych. Rymarkiewiczowie zamieszkali w kamienicy przy ul. Warszawskiej nr hip. 65, gdzie prowadzili dom otwarty, w którym spotykała się kaliska oraz warszawska inteligencja. W tym właśnie miejscu przyszedł na świat Kazimierz, który miał dwie siostry: Marię Anielę (ur. 1857) oraz Zofię Bibiannę (ur. 1866).

W swojej edukacji Rymarkiewicz ukończył Męskie Gimnazjum Klasyczne w Kaliszu, a następnie kontynuował studia prawnicze na uniwersytetach w Petersburgu i Warszawie. Po ich zakończeniu wrócił do Kalisza, gdzie rozpoczął aplikaturę w miejscowym sądzie okręgowym. W latach 1889–1907 pracował jako sędzia przysięgły w Sądzie Okręgowym w Kaliszu, a później jako adwokat, pełniąc rolę patrona tego sądu.

9 listopada 1906 roku w „Gazecie Kaliskiej” opublikował artykuł programowy pt. „Muzeum w Kaliszu”, w którym zachęcał do intensyfikacji działań na rzecz utworzenia Muzeum Ziemi Kaliskiej. Jego tekst ukazał się na krótko przed zebraniem założycielskim tego muzeum, które miało miejsce 20 listopada w gmachu Kaliskiego Towarzystwa Muzycznego.

Kazimierz Rymarkiewicz był również redaktorem „Kalendarza na Szkołę Rzemiosł w Kaliszu”, publikowanego w latach 1907–1911, z którego dochody przeznaczono na kapitał założycielski przyszłej szkoły rzemieślniczej. Warto zaznaczyć, że Szkołę Rzemieślniczo-Przemysłową udało się otworzyć w Kaliszu dopiero w 1929 roku. Od 1915 roku sprawował urząd członka Najwyższego Trybunału Królestwa Polskiego, a także był delegatem do komisji pracującej nad statutem samorządu dla miast w Królestwie Polskim.

Był także prezesem kaliskiego oddziału Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu oraz współtwórcą Publicznej Biblioteki im. Adama Mickiewicza w Kaliszu, gdzie pełnił funkcję pierwszego prezesa.

Przypisy

  1. Ewa Andrysiak: „Kalendarz na Szkołę Rzemiosł w Kaliszu” (1907–1911). W: Oświatowe i edukacyjne aspekty działalności wydawniczej w XIX i początkach XX wieku. Iwonna Michalska (red.), Grzegorz Michalski (red.). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2016, s. 55. ISBN 978-83-8088-112-9.
  2. Iwona Barańska. W 100-lecie Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej : o początkach muzeum w Kaliszu. „Muzealnictwo”. 51, s. 114–125, 2010. Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa; Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów. ISSN 2391-4815.
  3. Kazimierz Rymarkiewicz. Muzeum w Kaliszu. „Gazeta Kaliska”. 310 (3264), s. 1, 09.11.1906 r. Kalisz: Józef Radwan.
  4. a b Polski słownik biograficzny. Henryk Markiewicz (red. nacz.). T. 33, z. 139: Ryl Henryk – Rząśnicki Adolf. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992, s. 510.
  5. Edward Beatus, Wacław Mączkowski: Rys historyczny oraz stan obecny Szpitala Starozakonnych w Kaliszu. W: Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. Stanisław Kamieński (red.). Warszawa: Towarzystwo Lekarskie Warszawskie, 1904, s. 78–79.
  6. a b c Słownik biograficzny Wielkopolski południowo-wschodniej: ziemi kaliskiej. Danuta Wańka (red.). T. 3. Kalisz: Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2007, s. 639–640. ISBN 978-83-85638-73-5.

Oceń: Kazimierz Rymarkiewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:24