Witka Kowner

Inne

Witka Kowner, znana również z nazwiska rodowego Kampner, była niezwykłą osobą, której życie zasługuje na szczegółowe przedstawienie.

Urodziła się 14 marca 1920 roku w Kaliszu, a zmarła 15 lutego 2012 roku w kibucu En ha-Choresz. Witka była żydowską działaczką, której historia jest ściśle związana z ruchami oporu podczas czasów II wojny światowej.

Jej dążenie do sprawiedliwości oraz zaangażowanie w walkę o wolność uczyniły ją jednym z ważniejszych przedstawicieli społeczności żydowskiej w tym trudnym okresie. W artykule przedstawione zostaną kluczowe etapy jej życia i działalność, które miały znaczący wpływ na losy wielu ludzi.

Życiorys

Witka Kowner przyszła na świat w Kaliszu, w rodzinie żydowskiej. Po zakończeniu edukacji w gimnazjum podjęła studia na Uniwersytecie Warszawskim. Była zaangażowana w działalność organizacji Awuka (z hebrajskiego Pochodnia), która skupiała studentów związanych z Ha-Szomer Ha-Cair.

Wkrótce po wybuchu II wojny światowej, w towarzystwie przedstawicieli Ha-Szomer Ha-Cair, opuściła Polskę i udała się do Wilna, które znalazło się pod okupacją ZSRR. Tam działała w komunistycznym sekretariacie okręgowym. Po przybyciu niemieckich wojsk do miasta, zaangażowała się w podziemną organizację PRO. Początkowo znalazła się w getcie wileńskim, jednak wkrótce udało jej się uciec do lasu.

Witka wzięła udział w walkach partyzanckich przeciwko Niemcom, pełniąc funkcję dowódcy jednostki wywiadu (PLSR) w batalionie „Zemsta”, pod dowództwem Aba Kowner, który później został jej mężem. Po zakończeniu działań wojennych, razem z mężem przenieśli się do Izraela, osiedlając w kibucu En ha-Choresz, gdzie mieszkała aż do swojej śmierci.

W okresie powojennym była również członkinią oddziału Mścicieli, który koncentrował się na tropieniu nazistów oraz wymierzaniu sprawiedliwości na byłych oprawcach.

Oceń: Witka Kowner

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:14