Adolf Loewe


Adam Adolf Loewe, urodzony 9 sierpnia 1811 roku w Kaliszu, zmarł 24 listopada 1885 roku w Warszawie, był znaczącą postacią w polskiej architekturze.

Odwaga i innowacyjność Loewego z pewnością odzwierciedlały jego żydowskie korzenie, które były nieodłącznym elementem jego życia i twórczości.

Życiorys

Adolf Loewe przyszedł na świat jako syn bankiera, Gustawa Adolfa (1774–1847) oraz Emilii Treu (1784–1836). Po zakończeniu nauki na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, poszerzał swoją wiedzę również w Berlinie i Monachium. W latach 1838−1848 pełnił ważną rolę jako budowniczy powiatu warszawskiego, a w okresie 1855−1867 zasiadał w Radzie Budowniczej.

W swoim dorobku artystycznym zaprojektował szereg znaczących obiektów, takich jak warszawski kościół ewangelicko-reformowany, Nową Pomarańczarnię w Łazienkach Królewskich, a także dom przytułku dla sierot i ubogich przy ulicy Wolskiej. Do jego osiągnięć należy nadbudowa oficyn pałacu Czapskich, świątynia parafialna w Promnie oraz pałac w Teresinie.

W uznaniu jego zasług, Loewe został odznaczony Orderem św. Stanisława III w 1860 roku i II klasy w 1866 roku. W 1877 roku otrzymał szlachectwo dziedziczne Cesarstwa Rosyjskiego. Zmarł w 1885 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie, w kwaterze I-5-3.

Życie prywatne

Adolf Loewe był żonaty z Anną Emilią Glücksberg, córką Natana Glücksberga (1818–1882). Para miała sześcioro dzieci: Jana Mikołaja (1842–1903, kupca w Moskwie), Władysława Karola (1843–1893, inżyniera i konsula belgijskiego w Kijowie), Kazimierza Franciszka (1845–1924, architekta), Wandę Emilię (1850–1931), Stanisława Leona (1852–1853) oraz Reginę Jadwigę (ur. 1856).

Przypisy

  1. śp. Adolf Loewe
  2. Zamki w Polsce - Teresin. sld.cu. [dostęp 12.09.2007 r.]

Oceń: Adolf Loewe

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:9