Antoni Jabłoński-Jasieńczyk, urodzony 12 lipca 1854 roku w Kaliszu, był wybitnym polskim architektem i budowniczym. Jego życiorys jest ściśle związany z rozwijającą się architekturą tamtego okresu. W ciągu swojego życia, Jabłoński-Jasieńczyk zyskał uznanie jako wykładowca historii architektury w Szkole Technicznej K. Świecimskiego, gdzie dzielił się swoją wiedzą i pasją do architektury.
Jego prace oraz nauczanie miały istotny wpływ na przyszłe pokolenia architektów w Polsce. Zmarł 14 maja 1918 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w dziedzinie architektury.
Życiorys
Antoni Jabłoński-Jasieńczyk był niezwykle uzdolnionym architektem oraz wykładowcą. UkończyłGimnazjum w Kaliszu, co stanowiło fundament jego edukacyjnej drogi. W roku 1881 uzyskał dyplom w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie zdobył tytuł budowniczego kl. I.
Wkrótce po ukończeniu studiów, w roku 1883, podjął pracę jako budowniczy na Uniwersytecie Warszawskim, a pięć lat później objął stanowisko budowniczego w rządzie guberni warszawskiej. Jego kariera zawodowa obejmowała również lata 1900–1902, w których wykładał historię architektury w Szkole Technicznej K. Świecimskiego.
Jabłoński-Jasieńczyk jest autorem licznych projektów architektonicznych, które można spotkać zarówno w Warszawie, jak i w innych miastach Polski. Jego twórczość znacząco wpłynęła na rozwój architektury w Polsce.
Prace
Antoni Jabłoński-Jasieńczyk, wyróżniający się architekt, ma za sobą szereg znaczących realizacji. Wśród nich znajduje się:
- biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego, którą zaprojektował wspólnie z Stefanem Szyllerem w roku 1894,
- gmach prosektorium, usytuowanym u zbiegu ul. Oczki oraz Chałubińskiego, powstałym w latach 1899–1901,
- gimnazjum przy ul. Kapucyńskiej 21, także zrealizowane wspólnie ze Stefanem Szyllerem, w latach 1892–1902,
- gmach Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, zlokalizowany przy ul. Koszykowej 55, pierwotnie V Gimnazjum Męskie, wzniesiony w latach 1905−1913,
- przebudowa pałacu Dietla w Sosnowcu, dokonana po roku 1900,
- Gmach Poczty Głównej, znajdujący się przy pl. Wareckim 8 w Warszawie, zrealizowany w latach 1912–1916,
- oraz dom własny, zlokalizowany przy ul. Mokotowskiej 12 w Warszawie.
Przypisy
- 12 lipca 1854. Kalendarium Południowej Wielkpolski. [dostęp 03.04.2021 r.]
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 6. Kępna–Koźmińska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2000 r. ISBN 8388372044.
- Stanisław Łoza: Słownik architektów i budowniczych Polaków oraz cudzoziemców w Polsce pracujących. Warszawa: Wydawnictwo Kasy im. Mianowskiego, 1930 r. s. 141.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Adolf Loewe | Stanisław Mariusz Piaskowski | Stanisław Szymański (inżynier) | Władysław Hirszel | Ignacy Chylewski | Marcin Heyman | Paweł Nestrypke | Jan Zdzisław Kasprzak | Władysław Piestrzyński | Franciszek TournelleOceń: Antoni Jabłoński-Jasieńczyk