Józef Oźmin


Józef Oźmin to postać, która z pewnością zasługuje na szczegółowe omówienie. Urodził się 19 kwietnia 1903 roku w Kaliszu, mieście znanym z bogatej historii i kultury. Zmarł natomiast 25 czerwca 1999 roku, w Irlandii, co podkreśla międzynarodowy zasięg jego działalności artystycznej.

Był to polski malarz, którego twórczość pozostawiła trwały ślad na polskiej scenie artystycznej. Jego obrazy, inspirowane zarówno rodzinnym krajobrazem, jak i szerszym kontekstem kulturowym, cieszyły się uznaniem wśród krytyków i miłośników sztuki.

Życiorys

Józef Oźmin przyszedł na świat w Kaliszu, gdzie zakończył naukę w Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki. Następnie kontynuował swoją edukację w Poznaniu, a w 1919 roku ukończył Wyższą Szkołę Sztuk Zdobniczych. Jako ochotnik brał aktywny udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku.

W roku 1930 zawarł związek małżeński z malarką Łucją Stanisławą Szwedą. W latach 1932–1938 odbył studia w akademii Andrégo Lhote’a w Paryżu oraz w Regia Accademia di Belle Arti di Roma. Młode małżeństwo początkowo osiedliło się w Poznaniu, jednak stosunkowo szybko przenieśli się do Warszawy, gdzie zamieszkali w domu-pracowni na Saskiej Kępie.

Józef i Łucja Oźminowie przez całe życie współpracowali artystycznie, sygnując swoje dzieła razem. Specjalizowali się w monumentalnym malarstwie ściennym, które często miało charakter religijny. Wśród ich realizacji można znaleźć freski zdobiące katedry w Pelplinie, Włocławku, jak również wiele innych kościołów w Warszawie, Kielcach, Sieradzu, Swarzędzu, Krobii, Gniewkowie oraz Żytowiecku.

W 1944 roku, podczas renowacji Kaplicy Najświętszej Marii Panny na Jasnej Górze w Częstochowie, artyści odkryli wspaniałe freski autorstwa Tomasza Dolabelli. Oprócz pracy w Polsce, Oźminowie realizowali również projekty za granicą, w tym ozdobienie kościoła Santa Aurelia w pobliżu Cremony we Włoszech.

W Polsce przydzielono im zlecenie na odtworzenie plafonu Bacciarellego w sali balowej Zamku Królewskiego w Warszawie, wykorzystując jako bazę czarno-białą fotografię.

Oprócz monumentalnego malarstwa, Józef Oźmin zajmował się także malarstwem sztalugowym, szczególnie akwarelami. W jego twórczości dominowała tematyka biblijna, często inspirowana mitologią grecką i rzymską.

Zmarł w wieku 95 lat w Irlandii, gdzie spędzał wakacje u swojego syna. Jego miejsce spoczynku znajduje się na Powązkach (kwatera 13-6-16). Kilka miesięcy po jego śmierci odeszła również jego żona. Oboje Oźminowie zostali uhonorowani prestiżową nagrodą Świętego Brata Alberta za ich osiągnięcia w zakresie sztuki sakralnej.

Niektóre realizacje

Józef Oźmin wykonał wiele niezwykłych realizacji, które wyróżniają się swoją unikalną architekturą oraz bogactwem dekoracji. Jego prace można podziwiać w różnych miejscach, w tym w:

Przypisy

  1. GrzegorzG. Janikowski, Józef i Łucja Oźminowie – artyści, którzy odtworzyli plafon Bacciarellego [online], Polska Agencja Prasowa, 20.03.2021 r. [dostęp 15.04.2022 r.]
  2. Józef i Łucja Oźminowie – artyści, którzy odtworzyli plafon Bacciarellego. dzieje.pl, 20.03.2021 r. [dostęp 18.09.2022 r.]
  3. IwonaI. Błaszczyk, Dzieło Łucji i Józefa Oźminów w starołęckim kościele św. Antoniego Padewskiego, [w:] Kronika Miasta Poznania 2009 Nr 4, 2009, s. 275 [dostęp 01.01.2019 r.]
  4. Swarzędz. Trasy turystyczne. swarzedz.pl. [dostęp 17.04.2016 r.]
  5. Cmentarz Stare Powązki: OŹMINOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 31.01.2020 r.]
  6. 19 kwietnia 1903. Kalendarium Południowej Wielkopolski. [dostęp 19.04.2019 r.]

Oceń: Józef Oźmin

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:22