Teodor Hertz

Hertz zdobywał wykształcenie w Kaliszu oraz Warszawie, gdzie po zdaniu egzaminu dojrzałości w 1842 roku związał swoje życie zawodowe z administracją państwową. Pracował przez 30 lat w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, aż w 1872 roku podjął nową pracę w Urzędzie Loterii, gdzie po siedmiu latach awansował na stanowisko naczelnika. Jego kariera administracyjna była równocześnie przeplatana pasją muzyczną.

Wysoce utalentowany muzycznie, Hertz przez całe swoje życie pełnił rolę nauczyciela muzyki oraz kompozytora muzyki rozrywkowej, odnosił kluczowe sukcesy zarówno w kraju, jak i za granicą. Warto również zaznaczyć, że tłumaczył liczne komedie autorstwa znanych francuskich i niemieckich dramaturgów dla popularnego warszawskiego teatru „Rozmaitości”, zdobywając uznanie w środowisku teatralnym.

Teodor Hertz był małżonkiem Wilhelminy z Giraudów, a ich syn, Władysław Giraud-Hertz (1860–1934), również zapisał się w historii jako muzyk i kompozytor. Rodzina Hertzów znajduje spoczynek na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (al. 7 nr 40).

Rodzina Hertzów miała znaczący wpływ na lokalną społeczność, prowadząc znaną cukiernię oraz kawiarnię, zlokalizowaną w Głównym Rynku w Kaliszu, która działała przez wiele lat, aż do 1939 roku. Po II wojnie światowej kawiarnia została odnowiona, jednakże rychło odzyskano ją od rodziny. Aż do lat 60. XX wieku, jej mieszkańcy nazywali to miejsce „kawiarnią Hertza”, które znajdowało się w kamienicy przy Głównym Rynku 19.