Wiesław Kryński, ur. 2 lipca 1903 roku w Kaliszu, był wybitnym polskim socjologiem. Jego kariera naukowa rozkwitła pod okiem Floriana Znanieckiego, gdzie pełnił rolę asystenta oraz doktoranta.
Niestety, życie Kryńskiego zakończyło się 3 kwietnia 1953 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie dziedzictwo wiedzy oraz doświadczenia w dziedzinie socjologii. Jako bibliotekarz również przyczynił się do promowania wiedzy i dostępu do źródeł informacji w Polsce.
Życiorys
Wiesław Kryński urodził się jako syn Leona Erazma, który pełnił funkcję wyższego urzędnika bankowego, oraz Marii z Czachorowskich. Pierwsze lata edukacji zdobywał w domu, a od czwartej klasy uczęszczał do włocławskiego Gimnazjum im. Jana Długosza. W 1925 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Uniwersytecie Poznańskim. Początkowo jego kierunkiem była filologia polska, jednak po roku zdecydował się na socjologię.
W ciągu trzech lat Kryński pracował na uczelni jako asystent. W tym okresie pełnił również rolę bibliotekarza w Seminarium Socjologicznym. Będąc częścią zespołu badawczego Floriana Znanieckiego, przygotował rozprawę doktorską zatytułowaną „Stosunek społeczny rodziców i dzieci w polskich rodzinach robotniczych – na podstawie życiorysów”, którą obronił w 1933 roku, przy wsparciu recenzenta Stefana Błachowskiego.
Po uzyskaniu stopnia doktora, Kryński przez jakiś czas utrzymywał się z udzielania korepetycji. Równocześnie publikował szereg recenzji dotyczących prac i czasopism socjologicznych. Jego artykuły ukazywały się głównie w takich tytułach jak „Przegląd Socjologiczny”, „Dziennik Poznański”, „Pion” oraz „Nowy Kurier”. Wśród jego publikacji były recenzje dzieł Floriana Znanieckiego, jak „Socjologia wychowania” oraz prace Chałasińskiego, m.in. „Społeczna genealogia inteligencji polskiej”. Kryński to także autor samodzielnej pracy „Rozwój socjologii w Poznaniu”.
Kilkanaście miesięcy przed wybuchem II wojny światowej, Kryński znalazł się na Kresach, gdzie był bibliotekarzem Wołyńskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Łucku, a następnie kierownikiem Wołyńskiego Instytutu Naukowego w Krzemieńcu. Po wojnie powrócił do Polski, a od sierpnia 1945 roku podjął pracę w Bibliotece Jagiellońskiej, gdzie od 1 czerwca 1946 roku pełnił funkcję bibliotekarza aż do swojej śmierci. Jednocześnie angażował się w działalność socjologiczną.
Był jednym z założycieli krakowskiego Koła Socjologów, które powstało 9 kwietnia 1946 roku, oraz pełnił obowiązki jego pierwszego skarbnika. W 1949 roku wszedł w skład Komisji Socjologicznej Polskiej Akademii Umiejętności. Kryński starał się połączyć obie swoje pasje, czyli bibliotekarstwo oraz socjologię, w ramach prac nad bibliografią socjologii polskiej, jednak nie zdołał zrealizować tego długoterminowego projektu z powodu przedwczesnej śmierci. Pozostawił jedynie rękopis bibliografii prac Floriana Znanieckiego.
W ciągu swojego życia Kryński zgromadził cenny prywatny księgozbiór, a jego kolekcja obejmowała również ekslibrisy oraz numizmaty. Zmarł 3 kwietnia 1953 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie znaczący dorobek w dziedzinie socjologii i bibliotekarstwa.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Józef Kazimierz Wroniszewski | Henryk Dobrzycki | Michał Jarnecki | Jerzy Okulicz-Kozaryn | Marcin Białas (pedagog) | Adam Chodyński | Stanisław Solski | Krzysztof Brzechczyn | Józef Kossecki | Seweryn Tymieniecki | Grzegorz Rdzanek | Cezary Biernacki | Jan Czerkawski | Felicja Łączkowska | Wojciech Kunicki | Bronisław Nowak | Witold Tomassi | Krzysztof Jan Walczak | Stefan Miler | Helena WitkowskaOceń: Wiesław Kryński