Helena Witkowska, urodzona 21 maja 1870 roku w Kaliszu, to postać, która wywarła znaczący wpływ na polską historię edukacji i ruchy feministyczne. Zmarła 1 listopada 1938 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie istotny dorobek intelektualny oraz społeczny.
Była nie tylko historyczką, ale także nauczycielką, której idee wychowania obywatelskiego były pionierskie w swoim czasie. Witkowska aktywnie angażowała się w działania na rzecz praw kobiet, promując równość i edukację, stając się ważną postacią w kręgach feministycznych.
Życie
Helena Witkowska przyszła na świat 21 maja 1870 roku w Kaliszu, jako dziecko Aleksandra i Stanisławy. W obliczu tragedii, jaka dotknęła ją po nagłej stracie męża oraz córki, zdecydowała się na wyjazd do Szwajcarii. W 1897 roku uzyskała licencjat z nauk społecznych (licenciee es sciences sociales) na uniwersytecie w Genewie.
Po powrocie do kraju, przez rok pełniła rolę nauczycielki historii w szkole Wiktorii Niedziałkowskiej w Lwowie (1898). Następnie, w latach 1899-1917, uczyła historii Polski, historii powszechnej oraz geografii w pierwszym gimnazjum żeńskim w Krakowie. W międzyczasie publikowała popularne zarysy historii Polski i powszechnej, a także wypisy szkolne, które były nieocenioną pomocą dla jej uczniów, współpracując w tym zakresie z Marceliną Kulikowską w latach 1906–1908.
W 1901 roku dołączyła do Towarzystwa szkoły gimnazjalnej żeńskiej w Krakowie, gdzie pełniła funkcję sekretarki wydziału. Od 1912 do 1919 roku była nie tylko nauczycielką, ale również dyrektorką w koedukacyjnej szkole im. Marii Ramułtowej w Krakowie. W latach 1919-1923 zatrudniona była na państwowych kursach nauczycielskich w Krakowie, gdzie wykładała historię Polski oraz nauki obywatelskie podczas wakacyjnych kursów dla nauczycieli ludowych (w latach 1915, 1916 oraz 1918-1922).
W latach 1917-1923 wykładała nauki obywatelskie w miejskiej szkole gospodarstwa domowego, a następnie w państwowej szkole zawodowej żeńskiej w Krakowie (1923–1938). Od 1922 roku pełniła rolę redaktorki kwartalnika „Polska współczesna”, współpracując z Ludomirem Sawickim. W 1928 roku brała udział w wszechświatowym zjeździe Służby społecznej (Service social) w Paryżu. W roku 1929 rozpoczęła pracę w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego jako instruktorka wychowania obywatelskiego oraz inspektorka „Nauki Społecznej” w Krakowie. Była również twórczynią koncepcji wychowania państwowego.
Helena Witkowska zmarła na chorobę nowotworową 1 listopada 1938 roku w Krakowie i znalazła swój ostatni spoczynek na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XXXVI-płn-16).
Działalność
Do 1914 roku Helena Witkowska angażowała się w środowisko emancypantek w Krakowie. Była jedną z kluczowych postaci w Towarzystwie Uniwersytetu Ludowego im. Adama Mickiewicza, które działało w latach 1899–1914. Jej działalność nie ustała podczas I wojny światowej, kiedy to weszła w skład krakowskiego koła i została członkinią Naczelnego Zarządu Ligi Kobiet Galicji i Śląska w latach 1915–1918.
W latach 1916–1917 była również członkinią Lewicowego Koła Kobiet w Krakowie. Od lutego 1917 roku, wspólnie z Władysławą Weychert-Szymanowską, kierowała Wydziałem Oświecenia Narodowego w LKGiŚ. Witkowska była autorką wielu artykułów, a w latach 1918–1919 piastowała funkcję redaktorki naczelnej czasopisma Ligi zatytułowanego „Na posterunku”. W ramach działań samokształceniowych odbywała liczne podróże do kół Ligi oraz Komitetów Narodowych, wygłaszając wykłady na temat historii Polski.
Po zjeździe zjednoczeniowym lig kobiet Galicji i Królestwa Polskiego, który odbył się w grudniu 1918 roku, stała się członkinią Zarządu Naczelnego Ligi Kobiet Polskich. W 1925 roku objęła stanowisko prezeski stowarzyszenia Służba Obywatelska, które gromadziło nauczycielki szkół zawodowych żeńskich. Po przewrocie majowym opowiedziała się za sanacją, a w 1928 roku weszła w skład Związku Pracy Obywatelskiej Kobiet.
27 listopada 1929 roku otrzymała Złoty Krzyż Zasługi.
Prace własne
W twórczości Heleny Witkowskiej można dostrzec szereg znaczących publikacji, które miały istotny wpływ na rozwój polskiej literatury i edukacji. Jej prace dokumentują nie tylko ważne aspekty historii, ale także promują tematykę kobiecą i prawa obywatelskie.
- pogląd na rozwój dziejowy, (Warszawa 1901) Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- o prawach politycznych kobiet, (Kraków 1903) reedycja 2019 w oprac. Ewy Furgał, Fundacja Przestrzeń Kobiet – wersja elektroniczna,
- komisja edukacji narodowej, (Warszawa 1905) Pedagogiczna Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- historia zjednoczenia Włoch, (Warszawa-Lwów-Kraków 1905) Radomska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- udział Galicji w powstaniach polskich, (Kraków 1906),
- [z Marceliną Kulikowską] z naszych dziejów, (Kraków 1906),
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1907) 1, epoka piastowska. 1, wiadomości wstępne Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1907) 1, epoka piastowska. 2, ważniejsze wypadki i postacie dziejowe od zaprowadzenia chrześcijaństwa do podziału Polski na dzielnice przez Bolesława Krzywoustego (966-1138) Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1907) 1, epoka piastowska. 3, ustrój państwowy i stosunki społeczne w Polsce piastowskiej Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1907) 1, epoka piastowska. 4, ważniejsze wypadki i postacie dziejowe od podziału Polski na dzielnice do śmierci Kazimierza Wielkiego (1138-1370) Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1907) 1, epoka piastowska. 5, kultura w epoce piastowskiej Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1907) 2, epoka jagiellońska. 1, unie i inkorporacje, Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1907) 2 epoka jagiellońska, 3, sprawy religijne. husytyzm i reformacja, Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1908) 2 epoka jagiellońska, 2, charakterystyki panujących w Polsce między r. 1370 a 1572, Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1908) sprawy zagraniczne, wojny, zjazdy, stosunki z sąsiednimi państwami, Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- [z Marceliną Kulikowską] czytania historyczne, (Warszawa 1908) tworzenie się Rzeczypospolitej szlacheckiej i walka o jej naprawę, Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- czytania historyczne, (Warszawa 1908) 3, czasy królów elekcyjnych, z. 1: charakterystyki panujących w Polsce od 1573 do 1795, Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- z dziejów ludzkości (Warszawa 1911),
- dzieje ustroju Polski w zarysie (Warszawa 1913) Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- dni chwały, dni klęski. obrazy z dziejów ojczystych (Kraków-Warszawa 1913),
- tadeusz Kościuszko, (Kraków 1915) Śląska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- stosunki społeczne w Polsce niepodległej. wyjątki z dzieł historyków (Warszawa 1916) Podlaska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna,
- kultura w Polsce niepodległej, wyjątki z dzieł historyków polskich, (Warszawa 1917),
- [z Wandą Krzyżanowską] kozaczyzna. wyjątki z dzieł historyków polskich (Warszawa 1918) Biblioteka Cyfrowa UMCS – wersja elektroniczna,
- [z Wandą Krzyżanowską] życiorysy znakomitych Polaków z czasów porozbiorowych, (Warszawa 1918),
- nauka obywatelstwa, podręcznik dla seminariów nauczycielskich, szkół zawodowych i uniwersytetów powszechnych, (Warszawa 1919),
- [wraz z Ludomirem Sawickim] nauka o Polsce współczesnej. podręcznik dla VII stopnia szkoły powszechnej (Warszawa 1920),
- elementarz obywatelski (Warszawa 1920),
- unie, federacje, braterstwo narodów (Warszawa 1921),
- obywatel, (Warszawa 1922),
- kultura polska. wyjątki z dzieł historyków polskich (Warszawa 1922),
- [z Wandą Krzyżanowską] wodzowie narodu wyjątki z dzieł historyków, (Warszawa 1923),
- nauka obywatelstwa w żeńskich szkołach zawodowych, (Kraków 1929),
- [wraz z Ludwiką Dobrzyńską-Rybicką] obywatelstwo jako podstawa życia zbiorowego w odrodzonej Polsce (Poznań 1931).
Każda z tych publikacji przyczynia się do integracji wiedzy historycznej i analizy społecznej, odzwierciedlając wizję Witkowskiej jako pionierki w dziedzinie edukacji oraz propagatorki praw kobiet.
Przypisy
- Informacja biograficzna w reedycji książki Heleny Witkowskiej, O prawach politycznych kobiet, nowa edycja Ewa Furgal, Kraków 2019, s. 5.
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 06.05.2022 r.]
- Joanna Dufrat, Kobiety w kręgu lewicy niepodległościowej..., s. 306.
- Danuta Koźmian, Wychowanie obywatelskie w poglądach Heleny Witkowskiej (1870–1938), „Biuletyn Historii Wychowania”, 1998, nr 1 2, s. 16.
- Stefania Tatarówna, Śp. Helena Witkowska, „Lotos” R. 5, z. 12 z grudnia 1938, s. 361.
- W. Jamrożek, Idee edukacyjne polskiej socjalnej demokracji w Galicji do 1918, Poznań 1994, s. 137–144.
- Helena Witkowska, Z wędrówki po Zagłębiu, „Na posterunku” 1918, nr.35, s.6.
- Danuta Koźmian, Wychowanie obywatelskie w poglądach Heleny Witkowskiej..., s. 17.
- Jadwiga Petrażycka-Tomicka, W służbie obywatelskiej i służbie społecznej, Kraków 1929, passim.
- Joanna Dufrat, Kobiety w kręgu lewicy niepodległościowej. Od Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego do Ochotniczej Legii Kobiet (1908–1918/1919, Toruń 2001, s. 178, 215, 233–234, 241, 289, 296–297, 303–304 ISBN 83-7174-980-5.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Stefan Miler | Krzysztof Jan Walczak | Witold Tomassi | Bronisław Nowak | Wojciech Kunicki | Felicja Łączkowska | Jan Czerkawski | Cezary Biernacki | Grzegorz Rdzanek | Wiesław Kryński | Stanisław Aleksander Kempner | Piotr Łossowski | Stanisław Józef Thugutt | Janina Komornicka | Mieczysław Jasnowski | Mikołaj z Kalisza | Adam Jezierski | Marek Samoć | Cecylia Gębicka | Halina SuwałaOceń: Helena Witkowska