Władysław Staszkowski

---

Życiorys

Władysław Staszkowski, po zakończeniu edukacji w kaliskim gimnazjum, rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Tam pobierał nauki aktorskie pod okiem Anastazego Trapszo. Już w trakcie swojej edukacji angażował się w występy jako chórzysta i statysta w Warszawskich Teatrach Rządowych.

W następnych latach swoją karierę aktorską rozwijał w wielu miastach. W 1888 roku występował w Poznaniu, a jego działalność obejmowała także Warszawę (Belle Vue 1889–1891, Wodewil 1894, Cyrk 1896), Łódź (1890–1897) oraz Piotrków Trybunalski (1894–1896). W latach 1898–1900 był związany z zespołem Adolfiny Zimajer, w ramach którego grał m.in. w Odessie, Charkowie oraz Lublinie.

W okresie od 1906 do 1910 roku Staszkowski był aktorem warszawskiego Teatru Ludowego, a potem występował z grupą byłych członków tego zespołu m.in. w Wilnie. Od 1908 roku jego sceniczna działalność skupiała się w Teatrze Małym w Warszawie, a od roku 1910 był związany z Warszawskimi Teatrami Rządowymi oraz Teatrem Rozmaitości, gdzie nie tylko grał, ale również reżyserował aż do 1924 roku.

W tym samym czasie Staszkowski prowadził zajęcia z retoryki na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1916–1918), a także występował w teatrach wojskowych w 1920 roku oraz w warszawskim zespole Reduty między 1921 a 1923 rokiem. Po roku 1924 związał się z Teatrami: Narodowym oraz Nowym.

Na początku września 1930 roku przeszedł na emeryturę, choć poza tym sporadycznie pojawiał się na scenie, zagrał swoją ostatnią rolę w maju 1931 roku. Staszkowski był również członkiem zasłużonym ZASP. W okolicach 1890 roku ożenił się z aktorką Zofią Żabską, z którą rozwiódł się około 1910 roku.

Filmografia

Władysław Staszkowski ma na swoim koncie kilka znaczących dzieł filmowych. Wśród nich wyróżniają się:

• Kobieta, która widziała śmierć (1919),
• Przez piekło (1921) – gdzie zagrał rolę dyrektora elektrowni Pobratymskiego.

---

Oceń: Władysław Staszkowski

---