Władysław Rymkiewicz, znany wcześniej jako Szulc, to postać niezwykle interesująca w polskiej literaturze. Urodził się 17 maja 1900 roku w Kaliszu, miejscu, które z pewnością miało wpływ na jego twórczość. Jego życie zakończyło się 13 stycznia 1984 roku w Łodzi, gdzie również pozostawił swoją literacką spuściznę.
Rymkiewicz był nie tylko prozaikiem, ale także osobą, która poprzez swoje prace wniosła wiele do kultury i literatury polskiej. Jego doświadczenia życiowe oraz charakterystyczny styl pisania pozwoliły mu na uchwycenie istoty otaczającej rzeczywistości, co z pewnością uczyniło jego dzieła wartościowymi oraz inspirującymi dla kolejnych pokoleń pisarzy.
Życiorys
Władysław Rymkiewicz pochodził z rodziny o niemieckim pochodzeniu. Był synem Bronisława Szulca oraz Ireny z Rymkiewiczów. Jego edukacja na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego zakończyła się z powodzeniem, co umożliwiło mu rozpoczęcie pracy zawodowej. Debiut literacki miał miejsce w 1925 roku, kiedy to opublikował swoje pierwsze teksty w tygodniku „Bluszcz”. Następnie, w latach 1926–1944, Rymkiewicz pracował jako adwokat, w tym m.in. w Pułtusku.
W 1929 roku wydał swój pierwszy tom opowiadań pt. „Pan swego życia”. Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Łodzi, gdzie kontynuował swoją działalność twórczą. Rymkiewicz był aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co podkreśla jego zaangażowanie w życie społeczne i polityczne kraju.
Od 1931 roku pozostawał w związku małżeńskim z lekarką Hanną Baranowską. Para doczekała się dwóch dzieci: córki Aliny oraz syna Jarosława Marka, który również zajął się pisarstwem. Po śmierci Władysława Rymkiewicza, został pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi.
Twórczość
W twórczości Władysława Rymkiewicza znajdujemy wiele dzieł, które odzwierciedlają jego niezwykłą wrażliwość oraz wyjątkowy styl. Oto lista niektórych z nich:
- carewicz na ulicach Krakowa,
- chłodne spojrzenie,
- czas pojedna, trawa porośnie,
- człowiek o dwóch twarzach (z Bodganem Tuhanem),
- długie czekanie,
- dworzanin pana Morsztyna,
- eksmisja,
- fatamorgana,
- konferencja u mecenasa,
- lew Lechistanu,
- ludzie bez jutra,
- noc saska,
- pan swego życia,
- portret królowej,
- prawo do miłości,
- rafał z lasu,
- raj utracony,
- romans królewski,
- rycerze i ciury,
- trzystu pod Dobrą. Powieść historyczna z roku 1863,
- ucieczka z ziemi obiecanej,
- widok z Księżego Młyna,
- wtajemniczenie,
- ziemia wyzwolona.
Każde z tych dzieł ukazuje inny aspekt twórczości tego wybitnego pisarza, przyciągając uwagę czytelników różnorodnością tematów i emocji.
Odznaczenia
Władysław Rymkiewicz, wybitny polski pisarz i poeta, został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które potwierdzają jego zasługi dla kultury oraz społeczeństwa. Oto zestawienie jego najważniejszych nagród i wyróżnień:
- Złoty Krzyż Zasługi (1955),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1959),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1969),
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1975),
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi (1960),
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1979).
Przypisy
- Dariusz Golik: Rymkiewicz pytany o niemieckie pochodzenie. Rzeczpospolita, 08.07.2011 r. [dostęp 08.08.2020 r.]
- Cezary Łazarewicz: Poeta i wspaniały Adaś. newsweek.pl, 05.06.2012 r. [dostęp 17.05.2019 r.]
- nekrolog, „Dziennik Łódzki” (14), bc.wbp.lodz.pl, 17.01.1984 r. [dostęp 18.12.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Zofia Dybowska-Aleksandrowicz | Irena Trapszo-Chodowiecka | Julian Klemczyński | Jerzy Jarnuszkiewicz | Ignacy Jasiński (malarz) | Fryderyk Stankiewicz | Paweł Jurek | Leopold Leon Lewandowski | Zbigniew Wojtyś | Bronisław Teodor Grabowski | Tomasz Wasiak | Benedykt Jerzy Dorys | Irena Grywińska | Andrzej May | Tomasz Sobczak (aktor) | Patryk Ignaczak | Władysław Kościelniak | Władysław Staszkowski | Piotr Skiba | Marek SkrobeckiOceń: Władysław Rymkiewicz