Władysław Rymkiewicz


Władysław Rymkiewicz, znany wcześniej jako Szulc, to postać niezwykle interesująca w polskiej literaturze. Urodził się 17 maja 1900 roku w Kaliszu, miejscu, które z pewnością miało wpływ na jego twórczość. Jego życie zakończyło się 13 stycznia 1984 roku w Łodzi, gdzie również pozostawił swoją literacką spuściznę.

Rymkiewicz był nie tylko prozaikiem, ale także osobą, która poprzez swoje prace wniosła wiele do kultury i literatury polskiej. Jego doświadczenia życiowe oraz charakterystyczny styl pisania pozwoliły mu na uchwycenie istoty otaczającej rzeczywistości, co z pewnością uczyniło jego dzieła wartościowymi oraz inspirującymi dla kolejnych pokoleń pisarzy.

Życiorys

Władysław Rymkiewicz pochodził z rodziny o niemieckim pochodzeniu. Był synem Bronisława Szulca oraz Ireny z Rymkiewiczów. Jego edukacja na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego zakończyła się z powodzeniem, co umożliwiło mu rozpoczęcie pracy zawodowej. Debiut literacki miał miejsce w 1925 roku, kiedy to opublikował swoje pierwsze teksty w tygodniku „Bluszcz”. Następnie, w latach 1926–1944, Rymkiewicz pracował jako adwokat, w tym m.in. w Pułtusku.

W 1929 roku wydał swój pierwszy tom opowiadań pt. „Pan swego życia”. Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Łodzi, gdzie kontynuował swoją działalność twórczą. Rymkiewicz był aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co podkreśla jego zaangażowanie w życie społeczne i polityczne kraju.

Od 1931 roku pozostawał w związku małżeńskim z lekarką Hanną Baranowską. Para doczekała się dwóch dzieci: córki Aliny oraz syna Jarosława Marka, który również zajął się pisarstwem. Po śmierci Władysława Rymkiewicza, został pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi.

Twórczość

W twórczości Władysława Rymkiewicza znajdujemy wiele dzieł, które odzwierciedlają jego niezwykłą wrażliwość oraz wyjątkowy styl. Oto lista niektórych z nich:

  • carewicz na ulicach Krakowa,
  • chłodne spojrzenie,
  • czas pojedna, trawa porośnie,
  • człowiek o dwóch twarzach (z Bodganem Tuhanem),
  • długie czekanie,
  • dworzanin pana Morsztyna,
  • eksmisja,
  • fatamorgana,
  • konferencja u mecenasa,
  • lew Lechistanu,
  • ludzie bez jutra,
  • noc saska,
  • pan swego życia,
  • portret królowej,
  • prawo do miłości,
  • rafał z lasu,
  • raj utracony,
  • romans królewski,
  • rycerze i ciury,
  • trzystu pod Dobrą. Powieść historyczna z roku 1863,
  • ucieczka z ziemi obiecanej,
  • widok z Księżego Młyna,
  • wtajemniczenie,
  • ziemia wyzwolona.

Każde z tych dzieł ukazuje inny aspekt twórczości tego wybitnego pisarza, przyciągając uwagę czytelników różnorodnością tematów i emocji.

Odznaczenia

Władysław Rymkiewicz, wybitny polski pisarz i poeta, został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które potwierdzają jego zasługi dla kultury oraz społeczeństwa. Oto zestawienie jego najważniejszych nagród i wyróżnień:

  • Złoty Krzyż Zasługi (1955),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1959),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1969),
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1975),
  • Honorowa Odznaka Miasta Łodzi (1960),
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1979).

Przypisy

  1. Dariusz Golik: Rymkiewicz pytany o niemieckie pochodzenie. Rzeczpospolita, 08.07.2011 r. [dostęp 08.08.2020 r.]
  2. Cezary Łazarewicz: Poeta i wspaniały Adaś. newsweek.pl, 05.06.2012 r. [dostęp 17.05.2019 r.]
  3. nekrolog, „Dziennik Łódzki” (14), bc.wbp.lodz.pl, 17.01.1984 r. [dostęp 18.12.2023 r.]

Oceń: Władysław Rymkiewicz

Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:10