Zdzisława Barbara Sośnicka-Bajer, znana również pod pseudonimem kompozytorskim Barbara Bajer, przyszła na świat 29 sierpnia 1945 roku w Kaliszu. Jest to utalentowana polska piosenkarka, a także dyrygentka i kompozytorka, której twórczość odznacza się niezwykłym wyczuciem melodii i głębokim zrozumieniem sztuki muzycznej.
Jej kariera artystyczna jest pełna różnorodnych osiągnięć oraz wielu fascynujących projektów, które przyciągają uwagę nie tylko w kraju, ale i poza jego granicami.
Kariera
Na samym początku swojej muzycznej drogi, Zdzisława Sośnicka ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Poznaniu, po wcześniejszym zdobyciu edukacji w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Henryka Melcera w Kaliszu, gdzie uczyła się gry na fortepianie. W trakcie swoich studiów muzycznych nawiązała współpracę ze Studenckim Teatrem Nurt w Poznaniu, a także ze znanym zespołem Huberta Szymczyńskiego oraz z grupami Tramp i Bizony.
Debiut artystki jako piosenkarki miał miejsce w 1963 roku na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze, gdzie zdobyła drugie miejsce za interpretację utworu „Wieczór na redzie”. W tym samym roku wystąpiła również w finale II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Zaledwie rok później, w 1964 roku, zdobyła pierwszą nagrodę na Festiwalu Piosenkarzy Studenckich w Krakowie. Niezwykle utalentowana, w 1965 roku otrzymała wyróżnienie na Studenckim Festiwalu Jazzowym Jazz nad Odrą, gdzie wystąpiła jako wokalistka Poznańskiego Kwartetu Jazzowego. Dodatkowo, zdobyła indywidualną nagrodę jurorów dla młodych wykonawców podczas 3. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
W 1971 roku, za wykonanie piosenki „Nie było wtedy róż”, zdobyła pierwsze miejsce na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, a z utworem „Dom, który mam” zdobyła trzecie miejsce na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, zyskując także uznanie w postaci nagrody publiczności. W 1972 roku uczestniczyła w festiwalu MIDEM w Cannes, a także świętowała sukcesy na międzynarodowej scenie, zdobywając wyróżnienia na Festival Mundial de Onda Nueva w Caracas oraz pierwsze nagrody na festiwalu Złoty Orfeusz w Bułgarii, a także drugie nagrody na festiwalach World Popular Song Festival w Tokio i Coupe d’Europe Musicale w Gmunden.
W latach 1974–1977 była związana z formacją Ergo Band oraz z zespołem Janusza Komana, a także stworzyła własną grupę – Studio. Współpracowała z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach, pod dyrekcją Jerzego Miliana, a także z grupą Alex Band Aleksandra Maliszewskiego. Współpraca z Teatrem Rewiowym Friedrichstadt-Palast w Berlinie zaowocowała około 250 spektaklami w latach 1974–1980, co znacznie wzbogaciło jej doświadczenia sceniczne.
W 1976 roku wystąpiła na First International Film and Popular Song Festival w Stambule, gdzie zdobyła nagrodę krytyki muzycznej. Rok później, na sopockim festiwalu, zdobyła Grand Prix du Disque oraz drugą nagrodę i nagrodę publiczności na Międzynarodowym Festiwalu w Rostocku. W 1977 roku została uhonorowana tytułem Miss Obiektywu na 15. KFPP w Opolu, a dwa lata później, w 1979 roku, wygrała konkurs Premier w Opolu za piosenkę „Żegnaj lato na rok”. Równolegle z tymi sukcesami, w 1988 roku, artystka odebrała Grand Prix za całokształt swojej działalności artystycznej.
W 1979 roku Zdzisława Sośnicka otrzymała odznaczenie Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”. Za interpretację utworu „Żegnaj lato na rok” uzyskała pierwszą nagrodę (ex aequo z duetem Krystyna Prońko–Zbigniew Wodecki) na 17. KFPP w Opolu, stając się również członkiem ZAIKSu.
W 1983 roku zagrała rolę Smutnej Księżniczki w filmie „Akademia pana Kleksa” w reżyserii Krzysztofa Gradowskiego. Dodatkowo, zgodnie z Leksykonem Polskiej Muzyki Rozrywkowej, miała wzięła udział w filmie „Wodzirej” (1977, reż. Feliks Falk). W 1996 roku wystąpiła gościnnie w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, w spektaklu „Me and …mój teatr”, reżyserowanym przez Jerzego Gruzy.
W 2014 roku, nakładem wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, z okazji wznowienia/kolekcji jej wszystkich studyjnych albumów (oprócz „Musicals”), ukazała się ich edycja cyfrowa, która wzbogaciła jej dyskografię o wiele dodatkowych nagrań. W październiku tego samego roku wydano dwupłytowy album „Zaśpiewane. Niewydane & Musicals”, zawierający angielskie wersje musicali oraz inne rarytasy. Odbyła również szereg wystąpień promocyjnych w programach telewizyjnych i radiowych.
W marcu 2015 roku potwierdziła, że pracuje nad nowym materiałem na kolejny album, którego producentem został Romuald Lipko. Pierwszy singel „Tańcz, choćby płonął świat” z tego albumu ukazał się 7 września, natomiast album został wydany 18 września. Teksty na nową płytę stworzyli znani autorzy, tacy jak Jacek Cygan, Artur Andrus, Bogdan Olewicz czy Andrzej Mogielnicki. Album zadebiutował na piątej pozycji ogólnopolskiej listy sprzedaży, a dzień po premierze Zdzisława Sośnicka gościła w programie Pytanie na śniadanie, gdzie ogłosiła rozpoczęcie trasy koncertowej. Drugim singlem z nowego albumu został utwór „Chodźmy stąd”.
Warto również wspomnieć, że 22 października 2020 Zdzisława Sośnicka została uhonorowana Złotym Medalem „Zasłużonym Kulturze Gloria Artis”.
Wybrane piosenki
W twórczości Zdzisławy Sośnickiej można odnaleźć wiele niezapomnianych utworów, które zdobyły serca słuchaczy. Poniżej przedstawiamy wybrane piosenki artystki, wraz z informacjami o autorach tekstów oraz kompozytorach.
- „A kto się kocha w tobie” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Andrzej Korzyński),
- „Aleja gwiazd” (sł. Marek Dutkiewicz, muz. Romuald Lipko),
- „Bez ciebie jesień” (sł. Jacek Bukowski, muz. Mikołaj Hertel),
- „Będzie, co ma być” (sł. Andrzej Mogielnicki, muz. Romuald Lipko),
- „Brak mi kogoś” (sł. J. Korczakowski, muz. Adam Skorupka),
- „Chodźmy stąd” (sł. Paweł Mossakowski, muz. Łukasz Pilch),
- „Codziennie pomyśl o mnie chociaż raz” (sł. Zbigniew Stawecki, muz. Janusz Szczygieł),
- „Cygańska letnia noc” (sł. Jerzy Ficowski, muz. Stefan Rembowski),
- „Człowiek nie jest sam” (sł. Jacek Cygan, muz. Wojciech Trzciński),
- „Czy jest gdzieś taki ktoś” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Zbigniew Górny),
- „Deszczowy wielbiciel” (sł. Jacek Cygan, muz. Seweryn Krajewski),
- „Dom, który mam” (sł. Jan Zalewski, muz. Marek Sewen),
- „Jeden świat” (sł. Jonasz Kofta, muz. Janusz Koman),
- „Wiem, że jesteś lwem” (sł. Jacek Cygan, muz. Marek Stefankiewicz),
- „Julia i ja” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Marceli Trojan),
- „Kochać znaczy żyć” (sł. Jonasz Kofta, muz. Barbara Bajer),
- „Mam w ramionach świat” (sł. Janusz Kondratowicz, muz. Ryszard Poznakowski),
- „Moja muzyka to ja” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Bias Boshell; oryg. „I’ve got the music in me (inne języki)” z repertuaru Kiki Dee Band),
- „Nie było wtedy róż” (aut. F. Nowak, K. Settmeyer, Jadwiga Urbanowicz),
- „Nie czekaj mnie w Argentynie” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Andrew Lloyd Webber; oryg. „Don’t Cry for Me Argentina”) – z musicalu Evita,
- „Nie ma drogi dalekiej” (sł. Leszek Bogdanowicz, muz. Zbigniew Stawecki),
- „Pamięć” (sł. pol. Jacek Cygan, oryg. T.S. Eliot; muz. Andrew Lloyd Webber; oryg. „Memory”) – z musicalu Koty,
- „Powiedz mi Panie” (sł. Marek Dutkiewicz, muz. Romuald Lipko),
- „Pożegnanie z bajką” (sł. Krzysztof Gradowski, muz. Andrzej Korzyński),
- „Raz na jakiś czas” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Barbara Bajer),
- „Realia” (sł. Jacek Cygan, muz. Krzesimir Dębski),
- „Sceny z życia artystek” (sł. Jacek Cygan, muz. Aleksander Maliszewski),
- „Serce pali się raz” (sł. Marek Dutkiewicz, muz. Romuald Lipko),
- „Taki dzień się zdarza raz” (sł. Jadwiga Urbanowicz, muz. Leszek Bogdanowicz, Barbara Bajer),
- „Tańcz, choćby płonął świat” (sł. Jacek Cygan, muz. Romuald Lipko),
- „Uczymy się żyć bez końca” (sł. Jacek Cygan, muz. Wojciech Trzciński),
- „Uwierz w siebie” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Andrzej Korzyński),
- „W kolorze krwi” (sł. Marek Dutkiewicz, muz. Romuald Lipko),
- „Z tobą chcę oglądać świat” (sł. Jonasz Kofta, muz. Zbigniew Wodecki) – duet ze Zbigniewem Wodeckim),
- „Ze mną bądź” (sł. M. Łebkowski, S. Werner, muz. Hubert Szymczyński),
- „Żegnaj, lato, na rok” (sł. Bogdan Olewicz, muz. Wojciech Trzciński).
Każda z tych piosenek nosi w sobie nie tylko melodię, ale i emocje, które Zdzisława Sośnicka z pasją przekazuje swoim słuchaczom.
Dyskografia
Albumy studyjne
Lista albumów studyjnych Zdzisławy Sośnickiej świadczy o jej wyjątkowym wkładzie w polską muzykę. Wśród nich znajduje się:
- 1971 – Zdzisława Sośnicka,
- 1974 – Zdzisława Sośnicka,
- 1976 – Moja muzyka (CD 2014),
- 1979 – Odcienie samotności (2 LP) (CD 2014),
- 1984 – Realia (CD 2009, 2014),
- 1987 – Aleja gwiazd (CD 2014),
- 1989 – Serce (CD 2014),
- 1989 – Musicale (CD 2014),
- 1990 – Musicals (LP) (CD 2014),
- 1997 – The Best of Zdzisława Sośnicka,
- 1998 – Magia Serc (CD 2006, 2014),
- 2000 – Złota kolekcja: Kochać znaczy żyć (CD 2000, 2013),
- 2014 – Zaśpiewane – niewydane Musicals (2CD),
- 2015 – Tańcz, choćby płonął świat,
- 2016 – Złota kolekcja: Serce pali się raz.
Czwórki
Oprócz albumów, artystka nagrała również utwory w formie czteroczęściowych singli. Oto ich spis:
- 1971 – Dom, który mam,
- 1974 – Taki dzień się zdarza raz.
Single
W swojej karierze Zdzisława Sośnicka wydała szereg singli, które zdobyły uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Poniżej prezentujemy niektóre z nich:
- 1972 – „Dom który mam” / „Codziennie pomyśl o mnie chociaż raz”,
- 1972/74 – „Inne łzy” / „Tak niewiele mogę tobie dać”,
- 1974 – „Nie ma drogi dalekiej” / „Taki dzień się zdarza raz”,
- 1977 – „Na nas czas” / „Żyj sobie sam”,
- 1977 – „Jeden świat” / „Kochać znaczy żyć” (Sopot ’77),
- 1978 – „Pamiętam wczoraj”,
- 1979 – „Raz na jakiś czas” / „W każdym moim śnie”,
- 1979 – „Żegnaj lato na rok” / „Tak chciałabym twoją żoną być”,
- 1979 – „A kto się kocha w Tobie” / „Nuda” / „Chcę być z tobą sam na sam” / „Czy to warto”,
- 1980 – „Nie czekaj mnie w Argentynie”,
- 1984 – „Uczymy się żyć bez końca” / „Realia”,
- 1998 – „Będzie, co ma być”,
- 1999 – „Dotknij mnie, przytul”,
- 1999 – „Chwila”,
- 2015 – „Tańcz, choćby płonął świat”,
- 2015 – „Chodźmy stąd”,
- 2015 – „Złote święta”.
Przypisy
- Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 16.08.2024 r.]
- Był we mnie jakiś niespokojny duch. Zdzisława Sośnicka kończy 75 lat! [online], kultura.onet.pl, 29.08.2020 r. [dostęp 05.09.2021 r.]
- Serwis zaiks.online [online], ZAiKS [dostęp 22.11.2022 r.]
- Zdzisława Sośnicka-Bajer, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 10.04.2021 r.]
- Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993 r., s. 671. ISBN 83-223-2644-0.
- Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Zdzisława Sośnicka, s. 199.
- a b c d Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018 r., s. 66–67. ISBN 978-83-938344-7-1.
- Spotkanie twórców i artystów polskiej estrady. „Nowiny”. 146, s. 2, 02.07.1979 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Urszula Zybura | Mietek Szcześniak | Jan Tarasin | Gustawa Jarecka | Janina David | Zygmunt Zenon Idzikowski | Czesław Kozanowski | Mieczysław Siemieński | Marek Skrobecki | Piotr Skiba | Barbara Marszel | Eve Zaremba | Józef Wiłkomirski | Natalia Gałczyńska | Tadeusz Petrykowski (literat) | Jan Ptaszyn Wróblewski | Stanisław Goszczurny | Daniel Spaleniak | Jan Czarny | Teodor TripplinOceń: Zdzisława Sośnicka