Tadeusz Petrykowski (literat)

---

Życiorys

Tadeusz Petrykowski, znany literat, ukończył Gimnazjum im. Adama Asnyka w Kaliszu, gdzie zadebiutował literacko jeszcze w czasach szkoły. W 1939 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. W czasie drugiej wojny światowej zatrudniony był jako robotnik, co stanowczo wpłynęło na jego późniejsze dokonania. Po wojnie, w latach 1945-1950, kształcił się na kierunku filologia polska na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W okresie od 1951 do 1954 roku pracował w Książnicy Miejskiej im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, a następnie w latach 1954-1965 pełnił rolę redaktora w toruńskim Polskim Radio. W późniejszych latach był związany z teatrem jako kierownik literacki, pracując w Teatrze Baj Pomorski w Toruniu w latach 1959-1968 oraz później, a także w Teatrze Polskim w Bydgoszczy w latach 1965-1970.

Artysta odszedł z tego świata w 1983 roku i spoczął na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu, pozostawiając po sobie znaczący dorobek literacki oraz wspomnienia wśród miłośników kultury.

Wybrana twórczość

W bogatej twórczości Tadeusza Petrykowskiego znajdują się różnorodne dzieła, które pokazują jego wielki talent artystyczny. W kontekście sztuk scenicznych wyróżniają się następujące tytuły:

• 5:0 dla Homera (1956),
• Krzyż i jaszczurka (wraz z H. Bychowską, 1958),
• Serwus, Joanno (1958),
• Podwodny alarm (1962).

Twórczość literacka Petrykowskiego obejmuje również sztuki dla teatrów lalkowych, w tym:

• Gdy słońce było w kropce (1963),
• Piernikowy błazen (1965),
• Licho z Gardna.

Kolejnym istotnym elementem jego dorobku są opowiadania, wśród których możemy znaleźć:

• Karolinka (1962),
• Toruń niewiarygodny (1983),
• Nabój dla kaprala (pod pseudonimem Szymon Paprzyca).

Na zakończenie, warto wspomnieć o zbiorach wierszy, które również zasługują na uznanie:

• Płonące kamienie (1988, wydanie pośmiertne),
• Pod drzwiami (1994, wydanie pośmiertne).

---

Oceń: Tadeusz Petrykowski (literat)

---