Adolf Karol Schroeter, znany także jako Schröter, urodził się 10 kwietnia 1857 roku w Kaliszu. Był wybitnym teologiem oraz pastorem luterańskim. W swoim życiu pełnił wiele istotnych ról, a jego dorobek pozostaje ważnym elementem w historii Kościoła luterańskiego. Urodził się w rodzinie, w której edukacja miała odpowiednią wagę, jako syn Ernesta, nauczyciela, oraz Ernestyny z Bierwagenów.
Warto zwrócić uwagę na jego rodzinne powiązania – był bratem Pawła, co pokazuje, jak ważna była rodzina w jego życiu i jakie miała znaczenie w kontekście jego kariery. Zmarł 3 czerwca 1916 roku w Moskwie, pozostawiając po sobie trwały ślad w społeczności luterańskiej oraz w szerszym kontekście teologicznym.
Życiorys
Adolf Schroeter ukończył studia teologiczne w 1877 roku na Uniwersytecie w Dorpacie, gdzie stał się aktywnym członkiem Konwentu Polonia. Został ordynowany na pastora 20 maja 1883 roku. W okresie od 1883 do 1884 roku pełnił funkcję wikariusza w warszawskiej parafii ewangelicko-augsburskiej św. Trójcy. Później zajmował się administracją parafii w Sobiesękach i Prażuchach, a w latach 1893–1904 był proboszczem w Turku. Warto podkreślić, że jako pionier wprowadził język polski do nabożeństw ewangelickich.
W czasie swojej działalności w Turku, założył Towarzystwo Muzyczne „Lutnia”, które przyczyniło się do rozwoju lokalnej kultury. W 1904 roku Schroeter został powołany na pierwszego polskiego prefekta ewangelickiego i uczył religii w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie.
Niemałe trudności napotkał w czasie I wojny światowej, gdy został deportowany do Rosji. Tam kontynuował swoją działalność religijną w miejscowych kościołach ewangelickich. Zmarł nagle, a jego wspomnienia pozostały niestety zaginione.
W latach dwudziestych XX wieku, z inicjatywy pastora Jerzego Kahané, powstał Komitet Sprowadzenia Zwłok pastora Adolfa Schroetera z Moskwy do kraju. Jego uroczysty pogrzeb miał miejsce 4 czerwca 1928 roku na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie, al. XVIIb (grób 3). Mimo znaczenia jego osoby, grób Schroetera jest bardzo skromny.
W życiu osobistym był mężem Wandy Henryki Dattelbaum (1871–1962) i ojcem dwóch córek: Wandy Janiny (1899–po 1940) oraz Zofii Ireny (1902–1941).
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Stanisław Olejnik (duchowny) | Stanisław Chodyński | Juliusz Bursche | Ignacy Stanisław Czyżewski | Tadeusz Kałużny | Zenon Chodyński | Paweł Anweiler | Roman Hilscher | Wsiewołod (Majdanski) | Jan Przybyłowski (teolog) | Jan Sikorski (duchowny) | Kazimierz Jany | Adam Grześkowiak (duchowny) | Maria Angela Truszkowska | Piotr Markiewicz (paulin) | Jan Kulak | Jan Walter (duchowny)Oceń: Adolf Schroeter