Andrzej Polkowski (aktor)


Andrzej Polkowski, urodzony 23 listopada 1922 roku w Kaliszu, a zmarły 30 listopada 1979 roku we Wrocławiu, był wybitnym polskim aktorem. Jego kariera obejmowała zarówno teatr, jak i film, a także występy telewizyjne, co czyni go postacią ważną w polskiej kulturze artystycznej.

Oprócz działalności aktorskiej, Polkowski był także pedagogiem, co podkreśla jego zaangażowanie w edukację młodych adeptów sztuki. Jego życie i praca pozostają inspiracją dla wielu współczesnych artystów.

Życiorys

Andrzej Polkowski przyszedł na świat 23 listopada 1922 roku w Kaliszu. W 1949 roku z sukcesem ukończył studia na Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej w Warszawie, co otworzyło mu drzwi do kariery aktorskiej. Jego debiut miał miejsce 29 października 1949 roku, kiedy to zagrał rolę Jurysia w „Niemcach” autorstwa Leona Kruczkowskiego, przedstawieniu wyreżyserowanym przez Marynę Broniewską, odbywającym się na deskach Teatru Kameralnego we Wrocławiu. Przez resztę życia był związany z Teatrem Polskim we Wrocławiu, w którym grał i rozwijał swoje umiejętności aktorskie.

Polkowski pełnił również funkcję pedagoga, prowadząc wykłady w Studium Aktorskim działającym przy Teatrze Polskim oraz w filii krakowskiej PWST we Wrocławiu. Jego dorobek filmowy obejmował głównie epizodyczne i drugoplanowe role, co jednak nie umniejszało jego talentu i wkładu w polskie kino.

Oprócz występów na tradycyjnej scenie teatralnej, Polkowski miał także okazję zaprezentować swoje umiejętności w Teatrze Telewizji. W jego dorobku znalazły się takie spektakle jak: „Zemsta” Aleksandra Fredry w reżyserii Jerzego Krasowskiego, gdzie wcielił się w postać rejenta Milczka (1968), „Ostatnia wola” również autorstwa Fredry w reżyserii Haliny Dzieduszyckiej, w której zagrał Stanisława Zielskiego (1968), a następnie „Protesilas i Laodamia” Stanisława Wyspiańskiego pod reżyserią Henryka Tomaszewskiego (1969).

W dalszym ciągu kariery, Polkowski występował w „Don Juanie” Moliera w reżyserii Jerzego Krasowskiego (1970), „Orfeuszu” Anny Świrszczyńskiej w reżyserii Krystyny Skuszanki (1971), „Romulusie Wielkim” Friedricha Dürrenmatta w reżyserii Jerzego Krasowskiego, gdzie zagrał Achillesa (1972), „Miłości i próżności” Franciszka Ksawerego Godebskiego w reżyserii Jana Bratkowskiego, oraz w przedstawieniu „Zabawa jak nigdy” Williama Saroyana wyreżyserowanym przez Wiesława Wodeckiego (1973).

Filmografia

Oto filmografia Andrzeja Polkowskiego, która uwzględnia wybór jego ról filmowych oraz telewizyjnych, pokazując różnorodność jego talentu. Wskazani tutaj tytuły ilustrują jak jego praca na przestrzeni lat ewoluowała oraz w jak wielu produkcjach brał udział.

  • Zaczarowany rower (1955),
  • Decyzja (1960),
  • Krzyżacy (1960) – brat Gotfryd,
  • Jak być kochaną (1962),
  • Agnieszka 46 (1964),
  • Giuseppe w Warszawie (1964) – partyzant,
  • Rękopis znaleziony w Saragossie (1964) – Chico, brat Zota,
  • Cała naprzód (1966),
  • Fatalista (1967),
  • Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1968) – „Hugon”, szef maquis (odc. 11. Hasło),
  • Meta (1971),
  • Skazany (1976) – lekarz,
  • Znaki szczególne (serial telewizyjny) (1976) – towarzysz z komitetu (odc. 4. Szantaż),
  • Indeks. Życie i twórczość Józefa M. (1977) – ojciec Marii,
  • Życie na gorąco (serial telewizyjny) (1978) – profesor Gustaw Lannert (odc. 9. Bolzano),
  • …Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie… (1978) – doktor Stefan, przyjaciel Stefana Starzyńskiego,
  • Kung-fu (1979) – ojciec Zygmunta,
  • Śnić we śnie (1979) – pracownik kostnicy,
  • Wolne chwile (1979) – podróżny.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Andrzej Polkowski, uznany aktor, zdobył wiele prestiżowych odznaczeń, które potwierdzają jego dorobek artystyczny oraz wkład w kulturę polską. Wśród jego wyróżnień znajdują się:

  • Złoty Krzyż Zasługi (1976),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1970),
  • Odznaka Budowniczego Wrocławia (1965),
  • Nagroda Artystyczna Miasta Wrocławia (1962),
  • Nagroda II stopnia na XV Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za rolę Kosteckiego w przedstawieniu Popiół i diament według Jerzego Andrzejewskiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu (1974).

Oceń: Andrzej Polkowski (aktor)

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:23