Mieczysław Sieradzki


Mieczysław Sieradzki, znany również jako Mietek Sieradzki, to postać o bogatej historii, która wywarła znaczący wpływ na polską dyplomację. Urodził się w 1921 roku w Kaliszu, gdzie rozpoczynał swoje życiowe wędrówki, które prowadziły go do kariery w międzynarodowej polityce.

W latach 1957-1961 pełnił funkcję chargé d’affaires w Kanadzie, co stanowiło ważny etap w jego zawodowym rozwoju i w polskiej historii dyplomatycznej.

Życiorys

Mieczysław Sieradzki urodził się w rodzinie żydowskiej, w otoczeniu, które kształtowało jego perspektywy edukacyjne. Uczył się zarówno w szkołach polskich, jak i żydowskich, co znacząco wpłynęło na jego światopogląd. Po wybuchu II wojny światowej, w wyniku decyzji matki, rodzina zdecydowała się na wyjazd do terenów, które były okupowane przez Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich. Jego ojciec, Stefan, pozostał w Polsce i niestety najpewniej zginął w trakcie powstania w getcie warszawskim.

Podczas swojego pobytu w ZSRS Siemiradzki był zmuszony do pracy przymusowej. Z czasem jednak udało mu się uzyskać zgodę na uczestnictwo w korespondencyjnym kursie języka angielskiego. Wskutek zdobytych podstawowych umiejętności językowych, około roku 1944 podjął pracę w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Moskwie. W roku 1946 podjął decyzję o repatriacji do Polski, podczas gdy jego matka wraz z drugim mężem opuściła kraj w kierunku Francji, a brat postanowił osiedlić się w Izraelu. Po powrocie Sieradzki podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie szybko wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W trakcie swojej kariery dyplomatycznej w Ambasadzie w Londynie, Sieradzki z wyróżnieniem ukończył studia z zakresu prawa międzynarodowego na London School of Economics, które były finansowane przez polski rząd. W dalszej części swojej kariery reprezentował Polskę, pracując w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei oraz w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Kambodży. W dniu 14 stycznia 1957 roku objął funkcję chargé d’affaires w Kanadzie, gdzie pełnił tę rolę do roku 1961. W tym czasie odpowiadał za sprowadzenie do Polski cennych skarbów z Wawelu, które były przechowywane w Kanadzie.

Sieradzki wspominał, że podczas swojej misji w Londynie i Ottawie wielokrotnie proponowano mu możliwość ucieczki na Zachód. Po powrocie do kraju objął stanowisko wicedyrektora jednego z departamentów Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W 1968 roku, wobec narastającej antysemickiej nagonki, zdecydował się emigrować do Wielkiej Brytanii razem z żoną, także dyplomatką, oraz synem. W latach 1970–1982 pracował w sekcji polskiej BBC, skle­piając swoje dotychczasowe doświadczenia.

W ocenie Karoliny Szmagalskiej (Follis), która analizowała wspomnienia Sieradzkiego wydane w 2001 roku w książce „By a Twist of History. The Three Lives of a Polish Jew”, ujawnia się portret człowieka, który sceptycznie podchodził do ideologii marksizmu-leninizmu. Mimo lojalności wobec służby zagranicznej, Sieradzki w większym stopniu polegał na swoim przekonaniu o instytucjonalności oraz profesjonalizmie administracji niż na ideologii.

W 1955 roku Mieczysław Sieradzki został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej, co stanowiło uznanie jego dotychczasowych osiągnięć w pracy dyplomatycznej.

Przypisy

  1. a b c d KarolinaK. Szmagalska KarolinaK., Review of My Life as a Radical Jewish Woman. Memoirs of a Zionist Feminist in Poland; By a Twist of History. The Three Lives of a Polish Jew, „The Polish Review”, 49 (4), 2004, s. 1150–1153, ISSN 0032-2970, JSTOR: 25779512 [dostęp 23.06.2023 r.]
  2. KrzysztofK. Ruchniewicz KrzysztofK., TadeuszT. Szumowski TadeuszT. (red.), Polskie dokumenty dyplomatyczne, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2006, s. 897, ISBN 978-83-89607-75-1.
  3. Uchwała Rady Państwa z dnia 10.01.1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415).

Oceń: Mieczysław Sieradzki

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:12