Piotr Michera

---

Życiorys

Na początku swojej kariery, Piotr Michera miał okazję zaprezentować się jako perkusista, jednak zdecydował się na naukę gry na skrzypcach, które rozpoczął w szkole muzycznej w wieku 6 lat. Dodatkowo, jako autodydakta, nauczył się także gry na gitarze. W wieku 17 lat, będąc uczniem I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka w Kaliszu, zainicjował działalność zespołu bluesowego, znanego jako Old Drug. Najmłodszym członkiem grupy był jego brat, Wojciech Michera, który wówczas miał zaledwie 13 lat.

Próbowaliśmy grać bluesa, ale nie takiego amerykańskiego, raczej polskiego, a nawet kaliskiego. No dobra, takiego mojego bluesa. Nazwa zespołu Old Drug wzięła się właśnie od takiego skojarzenia, że blues to stary, dobry lek na wszystko.

Piotr Michera, Nagroda WRM ’71 w zbiorach SPR. Dyrektor kaliskiego Domu Kultury, gdzie odbywały się próby zespołu Old Drug, postanowił zgłosić ich do II Wielkopolskich Rytmów Młodych w Jarocinie. Młodzi muzycy, przedstawiając dwa utwory, zdobyli przepustkę do finału, co skutkowało koniecznością dłuższego pobytu w Jarocinie. Przewodniczącym jury był znany poznański pianista, wokalista i kompozytor – Wojciech Skowroński. W skład jury weszli również: Ryszard Gloger, krytyk muzyczny miesięcznika Jazz oraz dziennikarz Radia Merkury Poznań; Wojciech Kubiak, muzyk związany z telewizją i radiem w Poznaniu; Sławomir Marcinkowski, dziennikarz Słowa Powszechnego oraz Krzysztof Wodniczak, dziennikarz Gazety Poznańskiej oraz współorganizator WRM.

W wyniku udziału w tym wydarzeniu, zespół zdobył II nagrodę, a mianowicie Srebrnego Kameleona, przyznaną dla najlepszego wykonawcy bluesa. Puchar wręczył osobiście W. Skowroński, a lider zespołu odebrał go w imieniu całej grupy. Po powrocie do Kalisza, Old Drug zakończył swoją działalność w grudniu 1971 roku.

Po etapie w zespole Old Drug, skrzypek zaczął odnosić sukcesy z inną formacją fusion, znaną jako Tabu. Od października 1972 roku, współpracował z Tadeuszem Golachowskim (saksofon sopranowy, altowy i barytonowy), Edwardem Crosio (gitara basowa) oraz Piotrem Wolskim (perkusja), tworząc jazz-rockową Grupę Kalisz, która zdobyła II miejsce na III Festiwalu Muzyki Młodzieżowej w Kaliszu i zarejestrowała trzy utwory w studiu nagraniowym PR w Warszawie. Muzyk był również wielokrotnie nagradzany na festiwalach i konkursach takich jak: Jazz nad Odrą, Złota Tarka, Jazz Juniors, FAMA.

W 1973 roku, tuż po zdaniu matury, dołączył do Grupy WIEM (W Innej Epoce Muzycznej). Zespół ten, powołany przez Marek Grechuta, z którym Piotr Michera pracował przez trzy lata, zereszył album pt. Magia obłoków (1974). W tym projekcie, poza grą na skrzypcach, muzyk wystąpił także jako gitarzysta akustyczny.

Pierwszym utworem z promowanej właśnie Drogi… była Wędrówka (z tekstem Wincentego Fabera) – klasyczny przykład progresywnego jazz-rocka; niezwykle motoryczny numer z charakterystyczną melodeklamacją Grechuty i chórkiem męskim w tle.

W późniejszym czasie, na festiwalu Jazz nad Odrą ’74, Piotr Michera wystąpił z zespołem Supeł, do którego należeli również: Tadeusz Golachowski, Edward Crosio i Wojciech Michera. 21 marca 1974 roku, podczas koncertu, przedstawili dwa utwory autorstwa Michery: Pętla oraz Kwas, a także kompozycję pt. Ballada blada, autorstwa Golachowskiego. Publiczność przyjęła ich występ z ogromnym entuzjazmem.

W kolejnych latach, skrzypek współpracował z różnymi zespołami takimi jak Completorium, Jazz Service oraz country’owa formacja Konwój. Również współpracował z folkową Kapelą znad Baryczy oraz Kaliską Orkiestrą Symfoniczną, a także z Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu oraz Teatrem STU w Krakowie. Muzyk był również frontmanem w holenderskim zespole Circus Althoff oraz wspierał włoskich symfoników podczas występów w Bari i Lecce.

Micha niejednokrotnie był zapraszany do współpracy ze szwedzkim projektem Don Cherry & Äge Delbanco Tägarps Skola. Występował na scenach nie tylko w Polsce, ale i za granicą, w takich krajach jak Rosja, Niemcy, Francja, Włochy, Holandia oraz Szwecja.

Obecnie, podczas swoich recitalów, Muzyk prezentuje program pt. Kraków – wspomnienie z piosenkami Ewy Demarczyk, Zbigniewa Wodeckiego, Marka Grechuty oraz Grzegorza Turnaua w odmiennych aranżacjach. Jego kolejny projekt nosi nazwę „Piotr Michera Violin Project” i obejmuje covery popularnych utworów funky, rockowych i bluesowych, wykonywanych przez artystów takich jak: Whitney Houston, Stevie Wonder, Sting, Eric Clapton, Earth, Wind & Fire czy Carlos Santana.

---

Oceń: Piotr Michera

---