Julian Klemczyński

---

Biografia

Julian Klemczyński przyszedł na świat w 1807 lub 1810 roku na Starym Mieście w Kaliszu. Pochodził z muzykalnej rodziny, ponieważ jego ojciec był muzykiem. W 1825 roku zakończył naukę w gimnazjum, znanym dziś jako Liceum im. Adama Asnyka, po czym podjął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.

Jednak w tym samym roku doszło do jego aresztowania przez policję, co doprowadziło do jego wydalenia z uniwersytetu w 1827 roku. Dalsze życiowe losy Klemczyńskiego ukierunkowały się na działalność patriotyczną. W 1831 roku wziął udział w powstaniu listopadowym, służąc w 6 Pułku Piechoty pod dowództwem gen. Macieja Rybińskiego. Za swoje zasługi został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Virtuti Militari.

Po porażce powstania Klemczyński zdecydował się na emigrację, co miało miejsce w 1831 roku. Osiedlił się najpierw w Meaux, a w 1833 roku przeprowadził się do Paryża. W latach 1832–1837 aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. W tym okresie zapewniał sobie utrzymanie poprzez udzielanie lekcji oraz publikację własnych kompozycji. Jego twórczość koncentrowała się na muzyce salonowej, gdzie często tworzył fantazje na podstawie motywów operowych, adaptowanych dla fortepianu solo lub z towarzyszeniem skrzypiec.

Dzięki swojej pracy Klemczyński zyskał znaczną popularność; jego dzieła zostały opublikowane w dwudziestu różnych wydawnictwach muzycznych. W życiu osobistym był związany z Margaret Louise Thevin, z którą doczekał się dwojga dzieci: Homberty i Mary, która po mężu nosiła nazwisko Ogez. Po zakończeniu swojej drogi życiowej, Julian Klemczyński znalazł miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu Montmartre, przy Avenue des Anglais.

---

Oceń: Julian Klemczyński

---