Edmund Modrzejewski

---

Życiorys

Na początku lat siedemdziesiątych XIX wieku, Edmund Modrzejewski związał swoją karierę z paryskimi badaniami fizjologicznymi, współpracując z uznanym uczonym, Nestor Grehantem. Grehant, jako uczeń Claude’a Bernarda, jednego z najwybitniejszych francuskich naukowców, razem z Modrzejewskim prowadził badania dotyczące rozkładu albumin w próżni. Owocem tej współpracy była praca zatytułowana „Sur la decomposition des matieres albuminoides dans le vide”, która została zaprezentowana na posiedzeniu Francuskiej Akademii Nauk oraz opublikowana w prestiżowym czasopiśmie Comptes rendus de l’Académie des sciences.

Po zakończeniu pracy w Paryżu, Modrzejewski podjął studia z zakresu otologii w Wiedniu. Po powrocie do Warszawy skoncentrował się na badaniach związanych z chorobami uszu oraz metodami ich leczenia. Jego prace na temat różnorodnych schorzeń ucha i zaburzeń słuchu zyskały szerokie uznanie i były często cytowane w literaturze. W szczególności, uwypuklił niebezpieczeństwo stosowania chlorku kokainy w terapii schorzeń usznych. Jego zainteresowania obejmowały także problematykę głuchoty, w której był praktycznie pionierem nowoczesnej rehabilitacji dla osób niesłyszących oraz głuchoniemych.

Modrzejewski prowadził również badania nad sztuczną błoną bębenkową, co wskazuje na jego innowacyjne podejście do medycyny. Był członkiem Koła Wydawców Gazety Lekarskiej, gdzie działał jako jeden z wydawców obok takich postaci jak Teodor Heryng, Franciszek Jawdyński, Zygmunt Kramsztyk, Władysław Matlakowski, Leon Nencki oraz Henryk Nusbaum.

Życie prywatne

Edmund Franciszek Modrzejewski był osobą o ciekawym pochodzeniu. Urodził się jako syn sędziego Franciszka Modrzejewskiego, pełniącego funkcję patrona Trybunału Cywilnego w Kaliszu, oraz Emilii z Dębskich, córki Pawła Dębskiego, który był rejentem kancelarii ziemiańskiej województwa płockiego.

W 1877 roku związał się węzłem małżeńskim z Jadwigą Mrozowską, która była córką farmaceuty, Józefa Mrozowskiego. Para doczekała się potomstwa, w tym dwóch córek i dwóch synów. Wnuk Edmunda, Józef Modrzejewski, znany również jako Joseph Mélèze-Modrzejewski, urodził się w 1930 roku w Lublinie i obecnie jest emerytowanym profesorem Sorbony, gdzie mieszka w Francji.

Rodzina Edmunda nie kończyła się na jego bezpośrednich krewnych. Bracia Marceli i Leon Nenccy byli również związani pokrewieństwem z dr. Edmundem Modrzejewskim. Niestety, Edmund Modrzejewski odszedł z tego świata w Warszawie w wieku 43 lat. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 181–3/4–28.

Najważniejsze prace naukowe

Edmund Modrzejewski był wybitnym naukowcem, którego prace przyczyniły się do rozwoju różnych dziedzin medycyny i biologii. Poniżej przedstawiamy najważniejsze jego osiągnięcia naukowe.

• N. Grehant, E. Modrzejewski, „Sur la decomposition des matieres albuminoides dans le vide”, Paris, Acad. Sci. Compt. Rend., 79, 1874, ss. 234-237,
• E. Modrzejewski, „Koresponencya”, Gazeta Lekarska, 1882, 17, 44, ss. 907-910,
• E. Modrzejewski, „Wieloliczne, wrodzone włókniaki miękkie, tak zwane miecznki nerwo-włókniaki Recklinghausen’a”, Gazeta Lekarska, 1882, R17, ss. 380-406,
• E. Modrzejewski, „0 sztucznej błonie bębenkowej i jej zastosowaniu”, Gazeta Lekarska, 1884, R19,
• E. Modrzejewski, „Przypadek otrucia chlorkiem kokainy”, Gazeta Lekarska, 1888, R23.

---

Oceń: Edmund Modrzejewski

---