Ludwik Adolf Neugebauer


Ludwik Adolf Neugebauer, urodzony 6 maja 1821 roku w Kaliszu, a zmarły 9 sierpnia 1890 roku w Berlinie, to postać o wielkim wkładzie w rozwój medycyny, a zwłaszcza w dziedzinie ginekologii i położnictwa. Jako jeden z pionierów polskiej oraz rosyjskiej ginekologii, Neugebauer odegrał kluczową rolę w formowaniu teoretycznych i praktycznych podstaw tej specjalizacji.

Jego działalność edukacyjna miała miejsce na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie był wykładowcą oraz wykładowcą akademickim. Neugebauer był również wynalazcą innowacyjnych metod operacyjnych, które znacząco wpłynęły na postęp w medycynie. Jego prace przyniosły nową jakość w podejściu do leczenia oraz diagnostyki w obszarze zdrowia kobiet.

Życiorys

Niemiecka rodzina ewangelicka Neugebauerów wywodziła się z Dolnego Śląska, konkretnie z wsi Ostrowina, położonej nieopodal Oleśnicy. Na przełomie XVII wieku osiedliła się w regionie Kalisza. Peter Heinrich, ojciec Ludwika Adolfa, pracował jako młynarz w miejscowości Dojutrów pod Kaliszem. Matka Ludwika, Susanne Elisabeth, z domu Neugebauer, żyła w latach 1790–1832. Niestety, oboje rodzice odeszli z tego świata w czasach dzieciństwa Ludwika, który później trafił pod opiekę zamożnego kuzyna, Wilhelma Neugebauera i jego dwóch synów, do miejscowości Chabierów.

W młodości Ludwik miał zaszczyt uczęszczać do renomowanego gimnazjum w Brzegu, co pozwoliło mu uzyskać staranne wykształcenie. Po ukończeniu nauki rozpoczął studia medyczne najpierw w Dorpacie, a później, w latach 1842–1845, na Uniwersytecie Wrocławskim. Po zdobyciu dyplomu rozpoczął pracę w klinice położniczej we Wrocławiu, gdzie pracował aż do roku 1849. Po tym okresie, Ludwik powrócił w rodzinne strony do Kalisza, gdzie otworzył swoją praktykę lekarską, którą prowadził do 1857 roku.

W 1858 roku objął stanowisko docenta anatomii warszawskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej, a później awansował na profesora nadzwyczajnego Szkoły Głównej oraz na profesora zwyczajnego Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Ludwik Adolf Neugebauer zyskał uznanie w Europie jako pionier nowoczesnej ginekologii w Imperium Rosyjskim i twórca innowacyjnych metod oraz instrumentów operacyjnych. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 175 publikacji dotyczących ginekologii, które początkowo były pisane w łacinie i niemieckim, a od 1850 roku także w polskim, a pod koniec jego życia także w rosyjskim, wszystkie opatrzone autorskimi ilustracjami.

Neugebauer był członkiem grona ponad 30 różnych rodzimych i międzynarodowych towarzystw naukowych. Jego ogromna bibliografia dotycząca ginekologii i położnictwa obejmowała wszystkie znane publikacje od czasów starożytnych do roku 1874, a bogaty księgozbiór przekazał warszawskiemu Towarzystwu Lekarskiemu. Oprócz tego, pozostawił również książkę opisującą dzieje swojej rodziny pod tytułem Geschichte des Geschlechts Neugebauer aus Ostrowine in Schlesien (1844). Napisał także wiele artykułów do Encyklopedii Orgelbranda, a jego nazwisko można znaleźć w pierwszym tomie tej encyklopedii z 1859 roku, na liście jej twórców. Był także członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Ludwik Adolf Neugebauer był żonaty z Klarą Schröter, z którą doczekał się dwóch synów: znanego lekarza Franciszka Ludwika oraz Edmunda Ludwika, doktora chemii. Niestety, Neugebauer zmarł nagle podczas kongresu lekarskiego w Berlinie. Po przewiezieniu jego zwłok, spoczął na warszawskim cmentarzu ewangelicko-augsburskim (aleja A, grób 15). Jego dziadkowie oraz rodzice zostali pochowani na kaliskim cmentarzu ewangelickim, gdzie do dziś istnieje ich nagrobek.

Przypisy

  1. śp. Franciszek Ludwik Neugebauer
  2. Bolesław Erzepki, Spis członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, Poznań, 1896 r., s. 3.
  3. "Encyklopedia Powszechna", tom I, wyd. Samuel Orgelbrand, Warszawa, 1859 r.

Oceń: Ludwik Adolf Neugebauer

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:6