Jakub Rogowicz

---

Życiorys

Jakub Rogowicz przyszedł na świat w Kaliszu, jako syn Jana Rogowicza oraz Antoniny z Amlerskich. Jego żoną była Maria Zawadzka, która żyła w latach 1841–1939. Para doczekała się czwórki dzieci: córki Jadwigi (1878–1971) oraz trzech synów: Wacława (1879–1960), Jana Antoniego (1881–1945) oraz Stefana (1891–1946).

W 1856 roku ukończył Wyższą Szkołę Realną w Kaliszu, a następnie został absolwentem Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie. Jako lekarz, aktywnie uczestniczył w powstaniu styczniowym, co podkreśla jego zaangażowanie w sprawy narodowe. Po tych wydarzeniach osiedlił się w Berlinie, gdzie pracował u pioniera patologii komórkowej, profesora Rudolfa Virchowa.

Po powrocie do Warszawy, Rogowicz przez cztery lata był asystentem oraz ordynatorem w klinice położniczej, znajdującej się w Szpitalu Dzieciątka Jezus przy placu Wareckim w Warszawie. 28 stycznia 1868 roku, we współpracy z Henrykiem Bernhardtem, założył Zakład Leczniczy dla Kobiet d-rów Rogowicza i Bernharda, którego siedziba mieściła się przy Alejach Ujazdowskich 14. Była to pierwsza prywatna klinika położnicza w Warszawie, co stanowiło znaczący krok w rozwoju ginekologii w Polsce.

W roku 1873, razem z Karolem Bennim, uruchomił tygodnik „Medycyna”, gdzie pełnił rolę redaktora, przyczyniając się do edukacji i informowania społeczeństwa o nowinkach medycznych. Razem z rodziną zamieszkiwał w własnoręcznie wybudowanej kamienicy z ogrodem w 1879 roku, przy ul. Nowogrodzkiej 26 w Warszawie. Na parterze tego budynku prowadził przeniesioną z Alei Ujazdowskich klinikę dla kobiet.

Rogowicz był aktywnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego w Warszawie i uchodził za osobę filantropijną, angażującą się w działania na rzecz lokalnej społeczności. Niestety, zmarł niespodziewanie 25 listopada 1896 roku. Jego zmarłe ciało spoczęło na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 71-5-1/2), pozostawiając po sobie pamięć o swym wkładzie w rozwój medycyny oraz działalności społecznej.

Ciekawostka

Kamienica Rogowicza, zlokalizowana przy Nowogrodzkiej, przeszła znaczące zmiany na przestrzeni lat. Po pewnym czasie została sprzedana, a następnie przekształcona w budynek czynszowy. Niestety, jej historia nie była łatwa. W 1939 roku została uszkodzona w wyniku bombardowań, a reszta budynku spłonęła podczas powstania warszawskiego. W 1953 roku podjęto decyzję o rozbiórce pozostałości kamienicy. Obecnie, w miejscu, gdzie niegdyś stała, znajduje się nowoczesny hotel Novotel Warszawa Centrum.

---

Oceń: Jakub Rogowicz

---