Jan Ziemięcki

---

Życiorys

Jan Ziemięcki swoje wykształcenie rozpoczął w Królewskiej Saskiej Szkole Kadetów w Dreźnie, gdzie pomyślnie zakończył naukę 1 lipca 1833 roku. Już w 1834 roku zyskał awans do stopnia podporucznika, a później, w 1839 roku, uzyskał stopień porucznika. Od 1 października 1846 roku pełnił funkcję adiutanta księcia Augusta z Saksonii-Coburgu-Gothy. W roku 1847 zasłużył na awans na kapitana oraz przeniesiony został do Sztabu Głównego w Dreźnie, a następnie do 2 Regimentu Kawalerii, w którym uczestniczył w pacyfikacji powstańców w Saksonii.

24 września 1851 roku awansował na majora, a następnie przeszedł do armii księstwa Nassau, kontynuując pracę jako adiutant. W dniu 7 maja 1855 roku uzyskał stopień podpułkownika, jednak na kolejny awans musiał poczekać aż do roku 1862, kiedy to jego sugestie doprowadziły do przemundurowania armii księstwa. W 1865 roku awansował na generała majora.

Po wcieleniu księstwa Nassau do królestwa Prus w 1866 roku, Jan Ziemięcki został zwolniony z przysięgi wobec księcia oraz 16 lutego 1867 roku przeszedł do służby w Austro-Węgrzech w stopniu generała majora. Jego dowodzenie obejmowało brygadę kawalerii w Pradze. 3 lipca 1869 roku objął dowództwo 4 Dywizji oraz uzyskał awans na Feldmarschalleutnanta (generała porucznika). W 1874 roku został komendantem wojskowym w Koszycach, a także honorowym szefem c. i k. 40 Pułku Piechoty, uzyskując tytuł barona.

Po odejściu na emeryturę 1 kwietnia 1878 roku, honorowo przyznano mu stopień Feldzeugmeistera. Jan Ziemięcki osiedlił się w Krakowie, gdzie zmarł 25 lutego 1906 roku. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim (pas 13).

Awanse

Jan Ziemięcki, jako oficer, ma bogatą historię awansów wojskowych, które rozciągają się na różne armie w XIX wieku. Jego kariera wojskowa w Armii Saskiej zaczęła się od stopnia porucznika w 1834 roku. Następnie, jako nadporucznik, awansował w 1839 roku, a w 1847 roku osiągnął stopień rotmistrza.

W Armii Księstwa Nassau jego awanse były równie znaczące. Otrzymał tytuł majora w 1851 roku, a następnie podpułkownika w 1855 roku. Jego postępy na stanowisku uwieńczono awansem na pułkownika w 1862 roku, po którym uzyskał tytuł generała majora w 1865 roku.

Następnie, w cesarskiej i królewskiej Armii, Ziemięcki zdobył rangę generała majora 16 lutego 1867 roku, z datą starszeństwa ustaloną na 5 lutego 1865. Jego pozycja rosła, a 24 października 1869 roku stał się generałem porucznikiem. W końcu, 1 kwietnia 1878 roku, otrzymał tytuł generała broni.

Odznaczenia

Jan Ziemięcki był odznaczonym człowiekiem, którego zasługi zostały docenione przez wiele europejskich monarchii. W sumie otrzymał 23 różne ordery, pochodzące z niemal wszystkich dworów królewskich naszego kontynentu.

• Order Korony Żelaznej II klasy (Austro-Węgry),
• Order Leopolda III klasy (Austro-Węgry),
• Krzyż Mariański (Austro-Węgry),
• Order Zbawiciela I klasy (Grecja),
• Order Korony Dębowej III klasy (Luksemburg),
• Order Zasługi Adolfa Nassauskiego z Mieczami I klasy (Luksemburg),
• Order Orła Czerwonego III klasy (Prusy),
• Order Świętej Anny II klasy (Rosja),
• Order Świętego Stanisława II klasy (Rosja),
• Order Miecza III klasy (Szwecja),
• Order Leopolda I klasy (Belgia),
• Order Legii Honorowej III klasy (Francja),
• Order Fryderyka I klasy (Wirtembergia),
• Order Alberta III klasy (Saksonia),
• Order Alberta Niedźwiedzia III klasy (Anhalt),
• Order Korony III klasy (Wirtembergia),
• Order Filipa III klasy (Hesja),
• Order Wilhelma III klasy (Hesja),
• Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar-Eisenach),
• Medal Kampanii 1866 (Nassau).

Te wyróżnienia świadczą o jego znaczeniu oraz uznaniu w oczach ówczesnych władców. Jego osiągnięcia pozostają zapisane w historii jako przykład wyjątkowej kariery.

---

Oceń: Jan Ziemięcki

---