Karol May (wojskowy)

---

Życiorys

Karol May przyszedł na świat 31 grudnia 1890 roku w Kaliszu, który wówczas pełnił funkcję stolicy guberni kaliskiej. Pochodził z rodziny Emila oraz Michaliny z Działoszyńskich. Wykształcenie zdobył w Szkole Realnej w Kaliszu, a następnie w Cesarskiej Szkole Wojskowej.

W 1912 roku ukończył Twerską Szkołę Kawalerii, a jako kornet został przydzielony do 14 małorosyjskiego pułku dragonów. Jego jednostka brała udział w I wojnie światowej, gdzie awansował do stopnia sztabsrotmistrza. Po wojnie służył w I Korpusie Polskim w Rosji.

W letnich miesiącach 1920 roku pracował w Dowództwie Okręgu Generalnego Grodno, a następnie trafił do Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, gdzie jego pseudonim brzmiał „Rola”. 27 sierpnia 1920 roku otrzymał zatwierdzenie do stopnia rotmistrza, który nadano z datą 1 kwietnia tego samego roku, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich oraz byłej armii rosyjskiej.

1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Warszawa, a jego jednostką macierzystą był 3 pułk strzelców konnych. Później został przeniesiony do 7 pułku strzelców konnych z siedzibą w Poznaniu. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza, uzyskując 9. lokatę w korpusie oficerów jazdy.

W dniach od 29 września do 21 listopada 1923 roku przebywał w Rembertowie. Następnie, 31 marca 1924 roku, prezydent RP awansował go na stopień majora z darem starszeństwa od 1 lipca 1923 oraz z 3. lokatą w korpusie oficerów jazdy. W tym samym okresie objął stanowisko kwatermistrza pułku.

W lipcu 1929 roku był już zastępcą dowódcy 7 pułku strzelców konnych, a w marcu 1930 roku przeniesiony na rejonowego inspektora koni w Sieradzu, a później w Poznaniu. Do 1938 roku pozostawał w stanie spoczynku, jednak w 1939 roku przydzielono go do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku miał być w Ośrodku Zapasowym 25 Dywizji Piechoty. Po agresji Związku Radzieckiego na Polskę, w niewyjaśnionych okolicznościach, trafił do sowieckiej niewoli, a następnie przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie, gdzie pochowany był potajemnie w zbiorowej mogile w Piatichatkach.

W 2000 roku w Piatichatkach utworzono Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu. Karol May figuruje na tzw. liście Gajdideja (poz. 2231), a 5 października 2007 roku minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie mianował go na stopień podpułkownika. Awans ten ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Był żonaty z Jadwigą z Behlingów, która urodziła się 2 lutego 1899 roku w Kaliszu. Para nie miała dzieci.

Ordery i odznaczenia

Karol May, znany ze swoich literackich osiągnięć, zasłynął również dzięki swoim zasługom wojskowym, które zostały docenione poprzez przyznanie mu licznych odznaczeń. Wśród nich znajdują się następujące nagrody:

• Złoty Krzyż Zasługi po raz pierwszy – 1938 „za całokształt zasług w służbie wojskowej”,
• Medal Zwycięstwa,
• Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami – 22 stycznia 1917,
• Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 10 listopada 1916,
• Order Świętej Anny 3 stopnia z mieczami i kokardą – 26 czerwca 1915,
• Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą – 8 sierpnia 1915,
• Order Świętej Anny 4 stopnia z napisem na szabli „Za odwagę” – 16 grudnia 1915.

Te odznaczenia stanowią nie tylko formalne uznanie jego działań, ale także świadczą o jego oddaniu i poświęceniu w trakcie służby wojskowej.

---

Oceń: Karol May (wojskowy)

---