Stanisław Leinweber

Wojsko i służby mundurowe

Stanisław Leinweber, znany również jako Lejnweber, to postać, która w historii Polski zajmuje istotne miejsce. Urodził się 24 kwietnia 1912 roku w Kaliszu, a jego życie zakończyło się tragicznie wiosną 1940 roku w Katyniu, gdzie był jedną z ofiar przerażającej zbrodni katyńskiej.

Leinweber był nie tylko utalentowanym siatkarzem, ale również posiadał tytuł podporucznika rezerwy artylerii Wojska Polskiego. Jego wkład w sport oraz służbę dla kraju są nie do przecenienia, a pamięć o nim jako ofierze zbrodni katyńskiej przypomina o trudnej historii Polski.

Życiorys

Stanisław Leinweber przyszedł na świat jako syn Kazimierza oraz Julii z domu Czechowskiej. W swoje młode lata kształcił się na Wydziale Rolnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie zyskał nie tylko wiedzę, ale i zbudował osobiste zainteresowania.

Jednym z jego pasji była piłka siatkowa. Leinweber, jako aktywny sportowiec, reprezentował zespół AZS Warszawa, wyróżniając się jako jeden z najlepszych siatkarzy w Polsce w latach 30. XX wieku.

W 1934 roku ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii, a dwa lata później awansował na stopień podporucznika, co miało miejsce 1 stycznia 1936 roku. Został przydzielony do 30 pułku artylerii lekkiej, gdzie spełniał swoje obowiązki wojskowe.

Po wybuchu II wojny światowej i inwazji ZSRR na Polskę, która miała miejsce 17 września 1939 roku, Leinweber został uwięziony przez Sowietów. Został osadzony w obozie w Kozielsku, a według informacji, 21 lub 22 kwietnia został przewieziony do Katynia, gdzie stracił życie. Tam został rozstrzelany z nakazu władz NKWD, a jego śmierć była częścią zbrodni katyńskiej, która miała miejsce na podstawie decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku.

Stanisław Leinweber spoczywa na terenie Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu. W 1943 roku, podczas ekshumacji przeprowadzonych przez Niemców, jego ciało zostało zidentyfikowane pod numerem 2563. Wśród jego rzeczy osobistych odnaleziono dokumenty takie jak dowód osobisty, prawo jazdy, legitymację szkolną, blok notesowy oraz kalendarzyk kieszonkowy, które świadczą o jego życiu przed tragicznymi wydarzeniami wojny.

Przypisy

  1. Katyń według źródeł niemieckich - 1943 r.. stankiewicze.com. [dostęp 21.02.2014 r.]
  2. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 13.04.2013 r.]
  3. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 97. ISBN 83-7001-294-9.

Oceń: Stanisław Leinweber

★★★★★
Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:19