W artykule omówimy postać Zygmunta Duleby, który jest znanym generałem brygady Wojska Polskiego. Urodził się 13 stycznia 1953 roku w Kaliszu, co stanowi istotny punkt odniesienia w jego biografii.
Jego kariera wojskowa jest bogata i pełna znaczących osiągnięć, które zasługują na szczegółowe przedstawienie. Zygmunt Duleba zyskał uznanie zarówno w kraju, jak i poza jego granicami za swoje działania i podejście w armii.
Życiorys
Po zakończeniu nauki w Technikum Melioracji Wodnych w Poznaniu, Zygmunt Duleba podjął dalsze kształcenie jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu, gdzie studiował w latach 1973–1977.
Po ukończeniu szkoły i awansie na podporucznika, został przydzielony do 14 batalionu saperów w 5 Dywizji Pancernej, stacjonując w Kostrzynie nad Odrą. Na tym stanowisku pełnił obowiązki dowódcy plutonu, a następnie kompanii pontonowej aż do 1981 roku. W tym samym okresie, po zakończeniu Wyższego Kursu Doskonalenia Oficerów, otrzymał nominat na oficera operacyjnego w sztabie batalionu.
W latach 1982–1985 Duleba był uczestnikiem Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Po pomyślnym ukończeniu studiów objął dowództwo nad batalionem pontonowym w 6 pułku pontonowym w Głogowie, gdzie służył od 1985 do 1986 roku. Następnie, do 1990 roku, pełnił obowiązki dowódcy 14 batalionu saperów.
W latach 1992–1995 Duleba pracował jako szef szkolenia oraz zastępca dowódcy 2 Mazowieckiej Brygady Saperów w Kazuniu. W 1996 roku zdobył dyplom Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej. Od tego samego roku aż do 2004 roku dowodził 2 Mazowiecką Brygadą Saperów.
W 2003 roku awansował na stopień generała brygady. Następnie, w latach 2005–2007, pełnił funkcję szefa sztabu oraz zastępcy dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy.
Duleba był ostatnim dowódcą Pomorskiego Okręgu Wojskowego, sprawując to stanowisko od 12 stycznia 2007 roku do 28 grudnia 2012 roku, kiedy to zakończyła działalność dowództwa POW.
W styczniu 2011 roku biuro lustracyjne Instytutu Pamięci Narodowej z siedzibą w Rzeszowie złożyło do Sądu Okręgowego w Warszawie wniosek o rozpoczęcie postępowania lustracyjnego przeciwko generałowi Zygmuntowi Dulebie, byłemu dowódcy POW. W wyniku tego procesu, w styczniu 2013 roku, warszawski sąd prawomocnie uznał go za kłamcę lustracyjnego.
Odznaczenia
W życiu Zygmunta Duleby nie zabrakło wyróżnień, które odzwierciedlają jego zaangażowanie w służbę wojskową i patriotyczne wartości. Oto lista znaczących odznaczeń, jakie zdobył:
- Wojskowy Krzyż Zasługi przyznany w 2011 roku,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny,
- Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju.
Przypisy
- Maciej Marosz: Generał do lustracji. Reprezentował Polskę przy NATO. niezalezna.pl, 13.02.2013 r.
- ROZFORMOWANIE OKRĘGÓW WOJSKOWYCH. Sztab Generalny Wojska Polskiego, 30.12.2011 r.
- Inspektoratowi Wsparcia na piąte urodziny [zdjęcia] [online], pomorska.pl, 06.10.2011 r. [dostęp 04.02.2022 r.]
- M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1034.
- M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 610.
- a b c Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: 2008, s. 25.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Leinweber | Zbigniew Maj | Franciszek Modl | Iwan Daragan | Tadeusz Bierzwiński | Andrzej Sroka | Wacław Kuczajowski | Jan Ziemięcki | Jerzy Kamiński (powstaniec) | Eugeniusz Piestrzyński | Cyprian Odorkiewicz | Mieczysław Nitecki | Aleksander Pakentreger | Aleksander Bieniecki | Władimir Krejter | Janusz Prądzyński | Jerzy Świrski | Henryk Jedwab | Konstanty Skąpski | Henryk KönigOceń: Zygmunt Duleba